Αν και ο Ολυμπιακός Χάρτης δηλώνει τον διαχωρισμό της πάλης από την πολιτική, στην πράξη αυτή η αρχή δεν λειτουργεί καλά. Ένα δημόσιο γεγονός αυτού του μεγέθους δεν μπορεί παρά να χρησιμοποιηθεί στο παγκόσμιο πολιτικό παιχνίδι. Το 1984, για πρώτη φορά στην ιστορία της ΕΣΣΔ, τα πολιτικά κίνητρα έγιναν ο λόγος για τη μη συμμετοχή των αθλητών της στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το 1980, για πρώτη και, όπως αποδείχθηκε αργότερα, η μόνη φορά, πραγματοποιήθηκαν οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στη Σοβιετική Ένωση. Αυτή ήταν η εποχή που ο «ψυχρός πόλεμος» μεταξύ των χωρών των σοσιαλιστικών και καπιταλιστικών στρατοπέδων έφτασε τη μέγιστη έντασή του, κάτι που δεν μπορούσε παρά να επηρεάσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η πρώτη αθλητική εκδήλωση αυτού του μεγέθους στην ΕΣΣΔ θα μπορούσε να έχει γίνει ένα ισχυρό σάλβο προπαγάνδας σε αυτόν τον πόλεμο, οπότε οι αντίπαλοι έλαβαν προληπτικά μέτρα οργανώνοντας μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων της Μόσχας. Σε επίσημο επίπεδο, αυτή η ιδέα άρχισε αρχικά να συζητείται στο βρετανικό κοινοβούλιο και η επακόλουθη εισαγωγή των σοβιετικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν ονομάστηκε ο κύριος λόγος. Επισήμως, 64 πολιτείες συμμετείχαν στο μποϊκοτάζ των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων XXII, αν και οι αθλητές των περισσότερων από αυτούς συμμετείχαν στις εκκινήσεις στη Μόσχα. Όλα αυτά έγιναν ο λόγος που τέσσερα χρόνια αργότερα οδήγησαν στη μη συμμετοχή της ομάδας της ΕΣΣΔ στους επόμενους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, που πραγματοποιήθηκαν στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ.
Το γεγονός ότι οι αθλητές της Σοβιετικής Ένωσης δεν θα συμμετάσχουν στους αγώνες των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων XXIII ανακοινώθηκε επίσημα τρεις μήνες πριν από την έναρξη του. Οι άμεσοι λόγοι που αναφέρθηκαν ήταν η άρνηση της κυβέρνησης των ΗΠΑ να παρέχει γραπτές εγγυήσεις ασφάλειας σε αθλητές από σοσιαλιστικές χώρες. Επιπλέον, οι Αμερικανοί δεν επέτρεψαν στη χώρα το μηχανοκίνητο πλοίο "Γεωργία", το οποίο έπρεπε να γίνει η πλωτή βάση της σοβιετικής αντιπροσωπείας, στη χώρα. Στη συνέχεια, οι Ηνωμένες Πολιτείες ζήτησαν από την πρεσβεία να παράσχει μια λίστα με όλους τους αθλητές, αν και δεν τους δόθηκε βίζα σύμφωνα με τους Ολυμπιακούς κανόνες, και αρνήθηκαν τις πτήσεις charter της Aeroflot για τη μεταφορά των Ολυμπιακών.
Οι σοσιαλιστικές χώρες, εξαιρουμένης της ΛΔΚ και της Γιουγκοσλαβίας, προσχώρησαν στο μποϊκοτάζ. Εκτός από αυτούς, με δική τους πρωτοβουλία, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λος Άντζελες μποϊκοτάρισαν από το Ιράν και τη Λιβύη. Ως εναλλακτική λύση στους θερινούς αγώνες του 1984, διοργανώθηκαν διαγωνισμοί σε έξι σοσιαλιστικές χώρες με το γενικό όνομα "Friendship-84", όπου συμμετείχαν αθλητές από 50 χώρες.
