Σήμερα θα αναλύσουμε τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται στις πρακτικές γιόγκα. Ας το κάνουμε χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της Hatha Yoga. Έχουμε δύο τέτοιες μεθόδους και είναι το αντίθετο μεταξύ τους. Αλλά θα μιλήσουμε για το πώς να τα συνδυάσετε και πώς να επιτύχετε τα μέγιστα αποτελέσματα με τη βοήθειά τους.
Ενεργειακή μέθοδος
Η πρώτη μέθοδος που θα συζητήσουμε είναι η ενεργειακή μέθοδος. Συνίσταται στο γεγονός ότι, ενώ ασκούμε hasa yoga asanas, προσπαθούμε να εμπιστευτούμε τις αισθήσεις μας και να έχουμε τη μέγιστη ευχαρίστηση όταν το κάνουμε.
Αυτό μπορεί να συγκριθεί με την κατάσταση όταν μόλις ξυπνήσαμε το πρωί, αργά, τεντώνοντας, χασμουρητό. Απολαύστε τη διαδικασία αφύπνισης! Δεν αναγκάζουμε τον εαυτό μας, ακούμε το σώμα μας και εκπληρώνουμε τις επιθυμίες του.
Για παράδειγμα, εκτελώντας τη στάση «κάμψη στα ίσια πόδια ενώ στέκουμε», δεν θέτουμε τον εαυτό μας ως στόχο να φτάσουμε στα πόδια μας με το κεφάλι μας ή απλά να σκύψουμε δυνατά. Ο στόχος μας, εάν εξασκηθούμε asana χρησιμοποιώντας τη μέθοδο Energy, είναι να απολαύσουμε τη διαδικασία. Είμαστε σε στάση όσο θέλουμε, κάποια στιγμή το σώμα μας θα ζητήσει να σκύψει περισσότερο.
Εμείς, υπακούοντας στην επιθυμία του, σε μια χαλαρή κατάσταση, λυγίζουμε χαμηλότερα στα πόδια μας. Μπορείτε ακόμη να πείτε ότι το σώμα λυγίζει και παρακολουθούμε τη διαδικασία και απολαμβάνουμε αυτόν τον τρόπο εκτέλεσης. Οι κινήσεις μας είναι μαλακές, ομαλές, δεν αναγκάζουμε τον εαυτό μας σε τίποτα. Αυτή είναι η μέθοδος της Ενέργειας. Ονομάζεται επίσης η Μητρική Μέθοδος.
Μέθοδος συνείδησης
Το αντίθετό του μπορεί να θεωρηθεί η μέθοδος της Συνείδησης ή η μέθοδος του Πατέρα. Όταν κάνουμε μια asana με αυτόν τον τρόπο, κάνουμε μια προσπάθεια. Προσπαθούμε να λυγίσουμε, να λυγίσουμε χαμηλότερα και να τραβήξουμε τους μυς πιο σκληρά κάπου.
Είναι πολύ σημαντικό εδώ να κάνουμε διάκριση μεταξύ όταν κάνουμε μια προσπάθεια να εκπληρώσουμε και να χαρούμε για το γεγονός ότι ξεπεράσαμε τον εαυτό μας από την έναρξη της βίας. Και η βία, όπως ήδη γνωρίζουμε, δεν έχει θέση στη γιόγκα! Όπου εμφανίζεται η βία, η γιόγκα τελειώνει.
Ξεπερνώντας τον εαυτό μας, βυθίζουμε σε μια θέση βαθύτερα, νιώθουμε υπερηφάνεια που το σώμα μας υπακούει. Οι μύες μας με αυτήν την προσέγγιση αντιστέκονται, ασκητικοί, αλλά χωρίς να φέρουμε δυσάρεστες αισθήσεις, ξεπεράσαμε τον εαυτό μας.
Αλλά και με την πρώτη μέθοδο εκτέλεσης, και με τη δεύτερη, θα πρέπει πάντα να υπάρχει χαρά στο παρασκήνιο. Είτε είναι η χαρά να αφήσετε τον εαυτό σας είτε τη χαρά να ξεπεράσετε τον εαυτό σας! Αυτή είναι η προσέγγιση της γιόγκα! Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση δεν θα μας φέρει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.
Είναι υπέροχο όταν ένας γιόγκι χρησιμοποιεί και τις δύο αυτές μεθόδους στην πρακτική του. Και το καλύτερο πράγμα είναι όταν και οι δύο μέθοδοι υπάρχουν στην απόδοση του ίδιου asana, αντικαθιστώντας η μία την άλλη. Κατ 'αρχάς, χρησιμοποιούμε την ενεργειακή μέθοδο, παίρνουμε μια στάση, αφήνουμε το σώμα να χαλαρώσει σε αυτήν. Όταν το σώμα συνηθίζει στη στάση του σώματος, αυξάνεται συνειδητά το φορτίο, προχωρώντας στην εκτέλεση με τη μέθοδο της Συνείδησης.
