Οι θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες XVI πραγματοποιήθηκαν στη Μελβούρνη της Αυστραλίας από τις 22 Νοεμβρίου έως τις 8 Δεκεμβρίου 1956. Η πόλη κέρδισε το δικαίωμα να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό για το Μπουένος Άιρες με μία ψήφο. Η ίδια η διοργάνωση των Ολυμπιακών στην Αυστραλία έγινε αντιληπτή από αμφιβολία από πολλούς λόγω της απόστασης της ηπείρου.
Λόγω της απόστασης της Αυστραλίας και του υψηλού κόστους των εισιτηρίων, ορισμένες χώρες γενικά αρνήθηκαν να στείλουν τους αθλητές τους, μερικές άλλες μείωσαν σημαντικά τις αντιπροσωπείες τους. Για να το ολοκληρώσω, αποδείχθηκε ότι λόγω των κανόνων καραντίνας σχετικά με την εισαγωγή ζώων, η Μελβούρνη δεν θα μπορούσε να φιλοξενήσει αγώνες ιππασίας, με αποτέλεσμα να έπρεπε να διεξαχθούν στη Στοκχόλμη. Για πρώτη φορά στην ιστορία των Ολυμπιακών, η χώρα υποδοχής αντιμετώπισε μποϊκοτάζ - η Ελβετία, η Ισπανία και οι Κάτω Χώρες αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στους Αγώνες σε διαμαρτυρία ενάντια στην καταστολή της λαϊκής εξέγερσης από τα σοβιετικά στρατεύματα στην Ουγγαρία. Η Κίνα δεν έστειλε τους αθλητές της λόγω συμμετοχής στους Ολυμπιακούς της Ταϊβάν. Αυτό ήταν ακόμη πιο εκπληκτικό, καθώς η Αυστραλία δεν είχε καμία σχέση με αυτά τα γεγονότα.
Παρ 'όλες τις δυσκολίες, οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στη Μελβούρνη, ωστόσο, πραγματοποιήθηκαν 3184 αθλητές από 67 χώρες. Η συμμετοχή σε αυτούς τους αγώνες για αθλητές από το Βόρειο Ημισφαίριο συσχετίστηκε με σημαντικές δυσκολίες - ιδίως, λόγω του ασυνήθιστου χρόνου των Αγώνων και της ανάγκης για εγκλιματισμό. Παρ 'όλα αυτά, οι αθλητές μπόρεσαν να επιδείξουν το υψηλότερο επίπεδο δεξιοτήτων και κινήτρων. Η πρώτη θέση στον ομαδικό διαγωνισμό πήρε η ομάδα της ΕΣΣΔ, έχοντας κερδίσει 37 χρυσά, 29 ασημένια και 32 χάλκινα μετάλλια. Η δεύτερη σειρά των βαθμολογιών έγινε από τους Ολυμπιακούς από τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχοντας λάβει 32 χρυσά, 25 ασημένια και 17 χάλκινα μετάλλια. Η τρίτη θέση πήγε στους οικοδεσπότες της Ολυμπιάδας, κατάφεραν να κερδίσουν 13 χρυσά, 8 ασημένια και 14 χάλκινα μετάλλια.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ήταν το τουρνουά ποδοσφαίρου, στο οποίο η σοβιετική εθνική ομάδα κατάφερε να φτάσει στον τελικό και να νικήσει τη γιουγκοσλαβική ομάδα σε αυτό. Σε αυτήν την Ολυμπιάδα, η Σοβιετική ομάδα κέρδισε 6 νίκες, έβαλε έναν αγώνα (αργότερα κέρδισε σε μια επανάληψη) και δεν έχασε ποτέ. Το πιο δύσκολο, σωματικά και διανοητικά, ήταν δύο αγώνες με την ινδονησιακή ομάδα, που κανείς δεν έλαβε σοβαρά υπόψη τους πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Φυσικά καλά προετοιμασμένοι, οι Ινδονησιακοί στον πρώτο αγώνα δεν επέτρεψαν στους Σοβιετικούς αθλητές να επιδείξουν τις ικανότητές τους, χρησιμοποιώντας πολύ ισχυρή πίεση σε συνδυασμό με μια σταθερή άμυνα που δεν επέτρεπε στους Σοβιετικούς παίκτες να διεισδύσουν στην περιοχή του πέναλτι. Ο πρώτος αγώνας κατέληξε σε ισοπαλία, σύμφωνα με τα αποτελέσματά του, οι παίκτες της ΕΣΣΔ κατέληξαν στα απαραίτητα συμπεράσματα, αναθεωρώντας κάπως την τακτική τους. Συγκεκριμένα, άρχισαν να χτυπούν περισσότερα από έξω από την περιοχή πέναλτι. Ως αποτέλεσμα, μια πειστική νίκη 4: 0 κέρδισε στον αγώνα επανάληψης.
Οι Σοβιετικοί αθλητές πίστα και αγώνων έπαιξαν επίσης καλά στη Μελβούρνη. Ο διάσημος δρομέας Valery Kuts κέρδισε δύο χρυσά ταυτόχρονα σε αποστάσεις 5 και 10 χιλιάδων μέτρων, θέτοντας τα Ολυμπιακά ρεκόρ. Αλλά το πιο σημαντικό, κατάφερε να ξεπεράσει τον αιώνιο αντίπαλό του Άγγλο Γκόρντον Πέρυ, ο οποίος αναμενόταν να κερδίσει. Οι σοβιετικοί αθλητές κέρδισαν με ρίψη και πυροβολισμό μεταξύ γυναικών, και σε περπάτημα 20 χλμ μεταξύ ανδρών. Ο Βλαντιμίρ Σαφρόνοφ έγινε ο πρώτος σοβιετικός πρωταθλητής πυγμαχίας. Σε μια από τις μέρες των Ολυμπιακών Αγώνων, ο σοβιετικός ύμνος ακούστηκε στην ίδια αίθουσα 11 φορές για μια ώρα. Αθλητές από την ΕΣΣΔ κέρδισαν 11 χρυσά, 6 ασημένια και 5 χάλκινα βραβεία.
Ο ουγγρικός μπόξερ Laszlo Papp κέρδισε τους τρίτους συνεχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, και έγινε ο πρώτος αθλητής στην ιστορία του παγκόσμιου μποξ που κατάφερε να το κάνει αυτό. Η δεύτερη Ολυμπιάδα στο σύγχρονο πεντάθλο κέρδισε ο Σουηδός Lars Hull.
Στο κλείσιμο των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων XVI, αθλητές από όλες τις χώρες περπατούσαν μαζί, που ήταν η γέννηση μιας άλλης Ολυμπιακής παράδοσης.
