Σήμερα, η κατάρτιση διαφόρων λιστών και κορυφών είναι μια απίστευτη δουλειά. Ωστόσο, εάν μιλάμε για τους καλύτερους μπόξερ στον κόσμο, υπάρχουν ονόματα μεγάλων μαχητών στον κόσμο του αθλητισμού που σίγουρα αξίζουν την προσοχή.
Μωάμεθ Αλί
Μία από τις πιο λαμπρές και πιο εξέχουσες προσωπικότητες στην ιστορία του μποξ είναι αναμφίβολα ο Μωάμεθ Αλί, επίσης γνωστός ως Κάσσιος Μάρκελλος Κλέι. Γεννήθηκε το 1942. Εκείνη την εποχή, υπήρχε μια ισχυρή κοινωνική ανισότητα στην αμερικανική κοινωνία μεταξύ των μαύρων και των λευκών. Σε ορισμένες πολιτείες, δεν στάθηκαν καθόλου στην τελετή με μαύρους και τους θεωρούσαν ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας. Little Clay έπρεπε να περάσει από μια δύσκολη πορεία και να ξεπεράσει ένα τεράστιο αριθμό εμποδίων πριν φτάσει στην κορυφή του επαγγελματικού μποξ και έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής.
Ο πατέρας του Cassius πρόσθεσε επίσης καύσιμα στη φωτιά, η οποία από την παιδική ηλικία επεσήμανε στα παιδιά του τη θέση τους στην κοινωνία. Τους έδειξε επανειλημμένα μια φωτογραφία ενός μαύρου αγοριού που δολοφονήθηκε βάναυσα, δείχνοντας έτσι τη «φρίκη της λευκής δικαιοσύνης». Όλα αυτά άσκησαν μεγάλη πίεση στον μελλοντικό μπόξερ, κοιμόταν συχνά με δάκρυα στα μάτια του.
Αλλά μια μέρα η ζωή του άλλαξε δραματικά. Έχοντας εξοικονομήσει χρήματα, αγόρασε έναν καινούργιο ποδήλατο, για τον οποίο ο Cassius ήταν πολύ περήφανος. Αλλά αφού επισκέφτηκε μια άλλη παιδική έκθεση, ανακάλυψε ότι κάποιος είχε κλέψει το αγαπημένο του ποδήλατο. Ο Clay Jr. ήταν δίπλα του με θυμό και είπε στον αστυνομικό στην έκθεση ότι θα κτύπησε τον κλέφτη. Ο ίδιος απάντησε ότι πρώτα πρέπει να μάθετε πώς να χτυπήσετε σωστά και προσφέρθηκε να αναλάβει πυγμαχία.
Ο Cassius αγνόησε την προσφορά και δεν πήγε στο γυμναστήριο, αλλά όταν είδε το πρόγραμμα "Future Champions" στην τηλεόραση, στο οποίο εμφανίστηκε αυτό το γυμναστήριο, αποφάσισε σταθερά να γίνει επαγγελματίας μπόξερ και να κερδίσει τον παγκόσμιο τίτλο. Ο πρώτος αγώνας του μπήκε στην επόμενη έκδοση του "Future Champions", και μετά του απονεμήθηκε μια νίκη σε πόντους, αλλά αυτό δεν τον ενόχλησε καθόλου. Ο Κλέι φώναξε στην κάμερα ότι αυτή είναι μόνο η αρχή και σύντομα θα γίνει πρωταθλητής.
Από εκείνη την ημέρα, αφιερώθηκε αποκλειστικά στην προπόνηση, δεν κάπνιζε ποτέ, δεν έπινε αλκοόλ, και μάλιστα άρχισε να προτιμά μόνο την υγιεινή διατροφή. Στο ερασιτεχνικό επίπεδο, οι νίκες έπεφταν το ένα μετά το άλλο. Ο πρώτος επαγγελματικός αγώνας του πραγματοποιήθηκε το 1960, και μέχρι την ηλικία των 22 ετών ήταν έτοιμος να αγωνιστεί για τον παγκόσμιο τίτλο.
Στις 25 Φεβρουαρίου 1964, μετά από έναν σκληρό αγώνα, σήκωσε τη ζώνη του παγκόσμιου πρωταθλητή πυγμαχίας πάνω από το κεφάλι του. Συνολικά 61 αγώνες στην επαγγελματική καριέρα του Μωάμεθ Αλί, 56 εκ των οποίων κατέληξαν στη νίκη του μεγάλου μπόξερ. Καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής και της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, ακολούθησε τις λέξεις κάποτε: «Φτερουγίζω σαν πεταλούδα, λυπάμαι σαν μέλισσα» - μια φράση που έχει γίνει φτερωτή. Διαθέτοντας εντυπωσιακές διαστάσεις, συνδύασε ένα καταστροφικό χτύπημα με εξαιρετική κινητικότητα. Οι τεχνικές πάλης του εξακολουθούν να θεωρούνται εξαιρετική «οδηγία» για νέους μπόξερ, και ο ίδιος ο Αλί είναι σήμερα λατρευτική φιγούρα στο άθλημα.
Μάικ Τάισον
Ένας άλλος μπόξερ παγκόσμιας κλάσης είναι ο Michael Gerard Tyson. Ως παιδί, δεν πίστευε καν ότι μια μέρα θα γινόταν μπόξερ, καθώς ήταν πολύ νέος, δεν μπορούσε καν να αντέξει τον εαυτό του. Αυτό χρησιμοποιήθηκε από ντόπιους χούλιγκαν και συνεχώς εκφοβίζει τον μικρό Μάικ. Όταν ήταν δέκα ετών, ένας από τους χούλιγκαν πήρε το περιστέρι από αυτόν και έσκισε το κεφάλι του. Αυτός ο Mike δεν μπορούσε να το αντέξει, χτύπησε τον εχθρό και τον τελείωσε, ενώ ο ίδιος κέρδισε πολλές μώλωπες.
Αυτή η απροσδόκητη πράξη έδωσε στον Tyson ένα εισιτήριο για συμμορίες του δρόμου, όπου γρήγορα κατέκτησε τις δεξιότητες μικροσκοπίας, κλοπής και ληστείας ιδιωτικών καταστημάτων. Οι κωμωδίες του απρόσεκτου αγοριού τράβηξαν την προσοχή της αστυνομίας και έγινε συχνός επισκέπτης σε ειδικά κέντρα κράτησης για δύσκολους εφήβους. Μια άλλη κράτηση έγινε θανατηφόρα για τον Mike. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του σε ειδικό ίδρυμα, ο ίδιος ο Μοχάμεντ Αλί ήρθε εκεί για να δώσει μια παρακινητική ομιλία σε ανηλίκους. Ο Tyson ήταν τόσο εντυπωσιασμένος που αποφάσισε να γίνει επαγγελματίας αθλητής.
Παρά την επιθυμία του να γίνει μπόξερ, ο Μάικ δεν παραιτήθηκε από τα αστεία του και, σε ηλικία 13 ετών, κατέληξε σε ένα ειδικό σχολείο. Πολλοί εκπαιδευτικοί τον θεωρούσαν πίσω και ανίκανο να μάθει. Η προσέγγιση στον βίαιο έφηβο βρήκε ο φυσικός εκπαιδευτής Robert Stewart, ο οποίος άρχισε να τον εκπαιδεύει. Πρώτον, ο Stewart έπεισε τον Tyson να αρνηθεί να προσβάλει και έπειτα να θέσει μια προϋπόθεση - εάν μελετήσει καλά, ο Stewart θα τον κάνει πραγματικό μαχητή.
Ο Tyson δεν παραβίασε τη συμφωνία και προπονήθηκε σκληρά. Πολύ σύντομα ο Μπόμπι Στιούαρτ συνειδητοποίησε ότι δεν είχε τίποτα περισσότερο να διδάξει τον Μάικ. Στη συνέχεια, ήρθε σε επαφή με έναν από τους πιο διάσημους προπονητές πυγμαχίας - Cas Di Amato. Συμφώνησε να προσλάβει έναν πολλά υποσχόμενο νεαρό και πολύ σύντομα δημιούργησε μια επαγγελματική ομάδα γύρω του.
Ο πρώτος αγώνας στο επαγγελματικό δαχτυλίδι για τον Mike πραγματοποιήθηκε το 1985. Συνολικά, κατά τη διάρκεια αυτού του έτους, μπήκε στο δαχτυλίδι δεκαπέντε φορές και σε όλες τις περιπτώσεις το άφησε ως νικητή. Η δόξα και η επιτυχία γρήγορα γύρισαν το κεφάλι του νεαρού μπόξερ και βγήκε όλα έξω. Έλυσε την ομάδα του, άρχισε να πίνει πολύ και να επιδοθεί σε υπερβολές. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο Tyson δεν πέρασε με επιτυχία τη δοκιμή "σωλήνες χαλκού", αλλά ο τύπος κατάφερε να συνειδητοποιήσει το λάθος του. Συνειδητοποιώντας ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει με αυτόν τον τρόπο, συνέχισε την προπόνηση και κατάφερε να επιστρέψει στο μεγάλο δαχτυλίδι. Καθ 'όλη τη μακρά καριέρα του, ο Tyson είχε 58 αγώνες και κέρδισε 50 από αυτούς.
Floyd Mayweather
Πρόκειται για έναν εξαιρετικό μπόξερ, γεννημένος το 1977, ο οποίος κατάφερε να μετατρέψει το ταλέντο του σε μια πολύ κερδοφόρα επιχείρηση. Δεν προσπάθησε να αγωνιστεί για τίτλους, δεν έλαβε μέρος σε σοβαρά τουρνουά, αν και κέρδισε χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996. Το κύριο κριτήριο συμμετοχής στη μάχη για τον Floyd ήταν τα χρήματα. Έλαβε ακόμη και ένα τέτοιο ψευδώνυμο - χρήματα.
Όμως, παρά όλες τις επιπλήξεις για τον εμπορικό του χαρακτήρα, ο Floyd έδινε πάντα στο κοινό αυτό που ήρθαν για να παρακολουθήσουν την πυγμαχία. Κάθε αγώνα που συμμετείχε μετατράπηκε σε μια εκπληκτικά θεαματική παράσταση. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι και οι πενήντα αγώνες που πέρασε στην μάλλον πλούσια επαγγελματική του καριέρα κατέληξαν σε νίκη γι 'αυτόν.
Rocky Marciano
Ο Αμερικανός μπόξερ, απόλυτος παγκόσμιος πρωταθλητής, ο οποίος δεν έχει υποστεί ούτε μια ήττα σε ολόκληρη την επαγγελματική του καριέρα. 49 αγώνες έληξαν σε νίκη γι 'αυτόν. Ο Rocky γεννήθηκε το 1923 και μπήκε στην πυγμαχία επειδή δεν μπόρεσε να παίξει το αγαπημένο του μπέιζμπολ λόγω τραυματισμού. Ο Marciano πέθανε τραγικά σε αεροπορικό δυστύχημα το 1969, παραμένοντας λατρευτική φιγούρα στην πυγμαχία.
Υπάρχει ένας θρύλος ότι ο Marciano χρησίμευσε ως πρωτότυπο για τον κύριο χαρακτήρα της ταινίας δράσης "Rocky", αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι απολύτως αλήθεια. Ο ήρωας του Sylvester Stallone είναι μια «συλλογική» εικόνα και ο πραγματικός Rocky έγινε ένα από τα πρωτότυπα. Και η μοίρα του ήρωα της ταινίας είναι μια καλλιτεχνική αντανάκλαση της ζωής ενός άλλου διάσημου μπόξερ - Chuck Wepner.
Μάνι Πακιάο
Ο Φιλιππινέζος Pacquiao είναι ένας αληθινός θρύλος της χώρας του, ένας μπόξερ του οποίου η μοίρα μοιάζει με ένα λογοτεχνικό δράμα μεγάλης κλίμακας. Γεννημένος το 1978, μεγάλωσε σε μια πολύ φτωχή οικογένεια με πολλά παιδιά. Ο πατέρας του ονειρεύτηκε ότι ο γιος του θα γινόταν ιερέας, αλλά ως έφηβος έφυγε από το σπίτι στη Μανίλα, όπου έπιασε τα δόντια του στο όνειρό του να γίνει μπόξερ. Έζησε κατά τη διάρκεια της ημέρας και εκπαιδεύτηκε το βράδυ.
Αρχικά, η τεχνική του Pacquiao μοιάζει περισσότερο με μια γροθιά από την επαγγελματική πυγμαχία. Εξυπνότερες μάχες, άρχισε να πραγματοποιεί ήδη στην Αμερική, όπου έφυγε αφού έλαβε τους πρώτους τίτλους στην Ασία. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, είχε 70 αγώνες και 61 τελείωσε σε νίκες. Αυτός ο μπόξερ είναι ο μόνος κάτοχος τίτλων πρωταθλήματος σε οκτώ κατηγορίες. Η Ένωση Δημοσιογράφων Πυγμαχίας αναγνώρισε ομόφωνα τον Pacquiao ως «Μπόξερ της δεκαετίας». Μετά το τέλος της καριέρας του, έγινε διάσημος ηθοποιός στις Φιλιππίνες και από το 2007 - μια σημαντική πολιτική προσωπικότητα στη χώρα του.
Konstantin Tszyu
Καταγράφοντας μπόξερ παγκόσμιας κλάσης, δεν μπορούμε παρά να αναφέρουμε τον Ρώσο μαχητή Kostya Tszyu. Ο απόλυτος παγκόσμιος πρωταθλητής και ο μόνος Ρώσος μπόξερ που συμπεριλήφθηκε στην παγκόσμια αίθουσα πυγμαχίας της φήμης. Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, μπήκε στο δαχτυλίδι 34 φορές και κέρδισε 31 φορές. Ο τελευταίος αγώνας πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιουνίου 2005 εναντίον του Ricky Hatton, ο αγώνας τελείωσε με τεχνικό νοκ-άουτ και ήττα για την Bones.
Ο Κωνσταντίνος ξεκίνησε την καριέρα του στη Σχολή Αθλητικών Νέων στην πόλη του Σερόφ, όπου γεννήθηκε το 1969. Ο νεαρός ταλαντούχος μαχητής εντυπωσίασε τον θρυλικό προπονητή πυγμαχίας Johnny Lewis στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Σίδνεϊ, και ο Kostya κλήθηκε αμέσως να μετακομίσει στον επαγγελματικό μποξ, μετακομίζοντας στην Αυστραλία. Ο Tszyu αποδέχτηκε την προσφορά και δημιούργησε μια επιτυχημένη καριέρα στο δαχτυλίδι αναπτύσσοντας ένα σύστημα των δικών του τεχνικών. Και μετά επέστρεψε στο σπίτι και άρχισε να εκπαιδεύει Ρώσους μαχητές, μεταξύ των οποίων υπάρχουν πολλές διασημότητες.
Σεργκέι Κοβάλεφ
Ο Σεργκέι γεννήθηκε στην περιοχή Τσελιάμπινσκ το 1983 και άρχισε να ενδιαφέρεται για την πυγμαχία από την παιδική του ηλικία. Ο Kovalev είναι ένας άλλος Ρώσος μπόξερ που αποσύρθηκε πρόσφατα από την επαγγελματική του καριέρα. Στις 2 Φεβρουαρίου 2019, πραγματοποιήθηκε ένας επαναληπτικός αγώνας με τον Κολομβιανό μαχητή Alvarez, ο αγώνας τελείωσε με τη νίκη του Kovalev. Καθ 'όλη τη διάρκεια της καριέρας του, μπήκε στο δαχτυλίδι 37 φορές και κέρδισε 33 φορές.
Πέτυχε τις πρώτες του νίκες στο ερασιτεχνικό επίπεδο το 2005. Ο Κοβάλεφ έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής μεταξύ ερασιτεχνών και στρατιωτικών. Σε επαγγελματικό επίπεδο, έγινε ο απόλυτος πρωταθλητής και είχε τρεις ζώνες ταυτόχρονα. Ο Σεργκέι είναι ο μόνος Ρώσος μπόξερ που ονομάστηκε "Μπόξερ της Χρονιάς" από το διάσημο περιοδικό Ring.
