Αυτός ο οδηγός πέρασε μόνο τρία χρόνια σε αγώνες αυτοκινήτων, αλλά ήταν πραγματικός ήρωας της εποχής του. Έπρεπε να αγωνιστεί κατά την εποχή του Ρούντολφ Καρατσιόλα και του Τάζιο Νουβολάρι, και ο Μπέρντ Ρόσνεϊιερ ήταν ο ταχύτερος μεταξύ τους. Μπορεί να συγκριθεί με τον Gilles Villeneuve, μόνο με μεγάλο αριθμό νικών και έναν τίτλο πρωταθλητή.
Ο Bernd γεννήθηκε το 1909 στο Lingeni της Πρωσίας. Ο πατέρας του ήταν ιδιοκτήτης ενός καταστήματος επισκευής αυτοκινήτων, οπότε δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο τύπος ήταν ερωτευμένος με αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες και ήδη στην ηλικία των 16 έλαβε άδεια οδήγησης. Ωστόσο, στην αρχή, ο Rosenmeier προτίμησε τα δίκυκλα οχήματα. Από το 1930, άρχισε να παίζει σε αγώνες μοτοσικλετών - πρώτα σε γρασίδι, και δύο χρόνια αργότερα άλλαξε σε άσφαλτο. Έχοντας κερδίσει αρκετές νίκες στο εργοστάσιο Zundapp και, στη συνέχεια, στη δική του BMW, το 1933 έγινε αγωνιστής εργοστασίου NSU, και τον επόμενο χρόνο πήγε στο DKW. Αυτή η εταιρεία ήταν μέρος της ανησυχίας της Auto Union, όπου επέστησαν την προσοχή σε έναν γρήγορο και επιτυχημένο δρομέα.
Τον Οκτώβριο του 1934, η Rosemeyer κλήθηκε να δοκιμάσει το αυτοκίνητο στο Grand Prix του Nurburgring. Παρά την έλλειψη εμπειρίας του στην οδήγηση αγωνιστικών αυτοκινήτων, εντυπωσίασε τη διοίκηση της ομάδας αγώνων και του προσφέρθηκε πιλοτικό συμβόλαιο για το 1935. Αρχικά, ο άπειρος αναβάτης κρατήθηκε σε εφεδρεία, και μόνο στο AVUS επιτρέπεται να ξεκινήσει. Η Rosemeyer κέρδισε αρκετά βάθρα και γρήγορα έγινε πλήρης πιλότος της ομάδας - δεν υπήρχε ζήτημα για ένα αποθεματικό. Ο τελευταίος αγώνας ήταν το Grand Prix Masaryk στο Μπρνο - πήρε το όνομά του από τον πρώτο πρόεδρο της Τσεχοσλοβακίας, Tomáš Masaryk. Ο αγώνας ήταν επικεφαλής του γερμανού συμπαίκτη του Achille Warke, αλλά αποσύρθηκε λόγω δυσλειτουργίας του κιβωτίου ταχυτήτων, χάρη στον οποίο ο Bernd κέρδισε την πρώτη του νίκη στους αγώνες του Grand Prix.
Εκτός από αυτό το εξαιρετικό επίτευγμα, έβαλε το πεπρωμένο του στο Μπρνο - το βραβείο απονεμήθηκε στον νικητή από τη διάσημη πιλότο Ellie Beinhorn. Ο άντρας την ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά - άρχισαν να χρονολογούνται και έξι μήνες αργότερα παντρεύτηκαν, έγιναν ένα από τα πιο διάσημα και δημοφιλή ζευγάρια στη Γερμανία.
Η νίκη του αγώνα στην πρώτη της σεζόν ήταν ένα επίτευγμα απαράμιλλο στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Και την επόμενη χρονιά η Rosemeyer μετατράπηκε σε ένα πραγματικό αυτοκίνητο που κέρδισε - έχοντας κερδίσει τέσσερις νίκες και τερμάτισε δεύτερος δύο φορές, δοκίμασε το στέμμα του Ευρωπαίου πρωταθλητή - ήδη στο δεύτερο έτος συμμετοχής σε αγώνες αυτοκινήτων!
Η νίκη του στο Nürburgring έγινε θρυλική - σε μια τρομερή ομίχλη, ο Bernd οδήγησε 40 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα από τους αντιπάλους του στο βρόχο του Βορρά και κέρδισε με ένα πλεονέκτημα έναντι του συμπαίκτη του Hans Stuck σε τέσσερα λεπτά. Μετά από αυτό ο Rosemeier άρχισε να ονομάζεται κανένας άλλος από τον Nebelmeister - Master of the Mist.
Την επόμενη σεζόν, τα πράγματα πήγαν πολύ χειρότερα - η Mercedes δημιούργησε το αήττητο W125 και ο Rudolph Caraciolla ανέκτησε τον τίτλο. Ωστόσο, ο Bernd κέρδισε αρκετές νίκες - στο Eifel, στη Νέα Υόρκη και στον τελικό της σεζόν στο Donington Park.
Εκτός από τους αγώνες Grand Prix, και οι δύο Γερμανοί αφορούν τη Mercedes και την Auto Union σε διαγωνισμούς σε προσπάθειες να δημιουργήσουν ρεκόρ ταχύτητας, το οποίο καλωσόρισε θερμά η ναζιστική ηγεσία της χώρας. Ο Rosemeier ανταγωνίστηκε τον Caracciolo εδώ και στις 26 Οκτωβρίου 1937 έγινε ο πρώτος που διέσχισε τη γραμμή 400 km / h στον αυτοκινητόδρομο. Στα τέλη Ιανουαρίου, και οι δύο ομάδες συγκεντρώθηκαν στον αυτοκινητόδρομο κοντά στη Φρανκφούρτη για να προσπαθήσουν ξανά να σπάσουν το ρεκόρ. Στις 28 Ιανουαρίου, η Caracciola πήρε το προβάδισμα, φτάνοντας με ταχύτητα 432 km / h. Ο Μπερντ προσπάθησε να απαντήσει, αλλά στα 440 χλμ / ώρα έχασε τον έλεγχο λόγω μιας ριπής ανέμου καθώς περνούσε κάτω από τη γέφυρα. Το αυτοκίνητό του ανατινάχτηκε και ο ίδιος ο 28χρονος οδηγός σκοτώθηκε αμέσως.
Μετά το θάνατο του Rosemeier, η προπαγάνδα του Χίτλερ τον έκανε ναζιστικό ήρωα, αλλά παρά το γεγονός αυτό, ήταν ένας πραγματικός αστέρας, ο οποίος ήταν γνωστός και αγαπημένος όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην Αμερική. Ελκυστικός, με καλή αίσθηση του χιούμορ, έγινε ο καλύτερος κύριος στην οδήγηση αυτοκινήτων στους πίσω τροχούς και το μηχανοκίνητο αθλητισμό υπέστη πολλές ζημιές όταν ο Bernd πέθανε τραγικά.