Το 1924, η αθλητική κοινότητα θα γιορτάσει την 100ή επέτειο των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων για τον διαγωνισμό Κωφών. Ήταν μαζί τους που ξεκίνησε η ιστορία των σύγχρονων τουρνουά, οι συμμετέχοντες των οποίων είναι μόνο αθλητές με αναπηρία για διάφορους λόγους. Το επίσημο όνομα τέτοιων Παιχνιδιών είναι Παραολυμπιακοί. Πραγματοποιούνται αμέσως μετά την ολοκλήρωση των θερινών και χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στους ίδιους αθλητικούς χώρους.
Οδηγίες
Βήμα 1
Το Βερολίνο έγινε η γενέτειρα αθλητικών οργανώσεων για άτομα με ειδικές ανάγκες. Ήταν εδώ το 1888 που δημιουργήθηκε το πρώτο αθλητικό σωματείο για άτομα με σοβαρά σωματικά προβλήματα. Εκείνοι που στερήθηκαν την ευκαιρία όχι μόνο να παίξουν μαζί με υγιείς ανταγωνιστές, αλλά και να εκπαιδεύσουν.
Βήμα 2
Δεν έγιναν όλοι οι αθλητές με αναπηρία μέλη του συλλόγου στην πρωτεύουσα της Γερμανίας, αλλά μόνο κωφοί. Με τη συμμετοχή αθλητών με προβλήματα ακοής, από τις 10 έως τις 17 Αυγούστου 1924, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι διαγωνισμοί στο Παρίσι, τους οποίους οι διοργανωτές ονόμασαν «Ολυμπιακούς Αγώνες για Κωφούς».
Βήμα 3
Αθλητές από εννέα ευρωπαϊκές χώρες συμμετείχαν στο γαλλικό τουρνουά. Εκπρόσωποι του Βελγίου, της Μεγάλης Βρετανίας, της Ουγγαρίας, της Ιταλίας, των Κάτω Χωρών, της Πολωνίας, της Ρουμανίας, της Γαλλίας και της Τσεχοσλοβακίας διαγωνίστηκαν για μετάλλια ποδηλασίας, αθλητισμού, κολύμβησης, σκοποβολής και ποδοσφαίρου.
Βήμα 4
Μια από τις ημέρες του διαγωνισμού, στις 16 Αυγούστου, δημιουργήθηκε στο Παρίσι μια επιτροπή αθλητισμού για τους κωφούς. Αργότερα, περιλάμβανε εκπροσώπους από πολλές άλλες χώρες. Συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού εκπροσώπου του σοσιαλιστικού μπλοκ - Γιουγκοσλαβίας.
Βήμα 5
Τα παιχνίδια των σύγχρονων Παραολυμπιακών διοργανώνονται σε πολλά αθλήματα γνωστά στους οπαδούς, αλλά λαμβάνοντας υπόψη τις φυσικές παθήσεις των συμμετεχόντων τους. Συγκεκριμένα, διεξάγονται στο Winter Paralympics, σκι αντοχής, σκι αντοχής, αλπικό σκι, καροτσάκι αναπηρικής πολυθρόνας και έλκηθρο (σε ειδικά έλκηθρα με τη συμμετοχή παικτών χωρίς πόδια).
Βήμα 6
Οι καλοκαιρινές Παραολυμπιακοί αγωνίζονται σε καθιστικό μπάσκετ, βόλεϊ και τένις, καθώς και σε διάφορους κλάδους του αθλητισμού, της άρσης ισχύος, της ιστιοπλοΐας, της κολύμβησης, της σκοποβολής και άλλων αθλημάτων. Οι κατηγορίες των συμμετεχόντων διαμορφώνονται από τη Διεθνή Παραολυμπιακή Επιτροπή.
Βήμα 7
Δεν υπάρχουν ειδικοί περιορισμοί για την είσοδο στο διαγωνισμό. Σε διαφορετικές ομάδες, ανάλογα με τον τύπο της νόσου, οι αθλητές εκτελούν χωρίς άκρα, με τραυματισμούς του νωτιαίου συστήματος και προβλήματα με την όραση και την ακοή. Παρεμπιπτόντως, υπάρχουν επαγγελματίες μεταξύ των Παραολυμπιακών.
Βήμα 8
Για παράδειγμα, ο διάσημος αθλητής της Νοτίου Αφρικής Oscar Pistorius, ο οποίος δεν έχει τα πόδια του και τρέχει τέλεια στις προθέσεις, κατάφερε ακόμη και να συμμετάσχει στους κλασικούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Ένας πρωταθλητής τεσσάρων φορές Ρώσος Παραολυμπιακός Αλεξέι Ασαπατόφ έπαιξε κάποτε στο βόλεϊ σούπερ πρωτάθλημα.
Βήμα 9
Η καλή ιδέα για την εισαγωγή ατόμων με τραυματισμούς του μυοσκελετικού συστήματος στα αθλήματα ήρθε στο μυαλό του Άγγλου γιατρού Λούντβιχ Γκούτμαν το 1944. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, εργάστηκε στο Κέντρο Αποκατάστασης για τέτοιους ασθενείς στο Stoke Mandeville, όπου υποβλήθηκαν σε θεραπεία πιλότοι της Βρετανικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Βήμα 10
Τέσσερα χρόνια αργότερα, με πρωτοβουλία του Dr. Ludwig Guttmann, πραγματοποιήθηκαν εδώ οι πρώτοι αγώνες Stoke Mandeville. 16 στρατιώτες έλαβαν μέρος σε διαγωνισμούς τοξοβολίας. Από το 1952, το τουρνουά έχει γίνει παράδοση στην Αγγλία.
Βήμα 11
Σύντομα προσέλκυσε την προσοχή των επικεφαλής της ΔΟΕ, της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Στο 56ο, η ΔΟΕ απένειμε ακόμη και στην οργανωτική επιτροπή των αγώνων Stoke Mandeville ένα ειδικό κύπελλο για τη «ζωή των Ολυμπιακών ιδεών». Η τελική προσέγγιση μεταξύ των ενθουσιωδών αθλητών του Παραολυμπιακού και της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής πραγματοποιήθηκε το 1960.
Βήμα 12
Μετά την ολοκλήρωση των Θερινών Αγώνων στη Ρώμη, πραγματοποιήθηκαν εδώ διαγωνισμοί με τη συμμετοχή 400 αθλητών με αναπηρία από 23 χώρες του κόσμου. Αυτό το τουρνουά αναγνωρίστηκε από την IOC ως το πρώτο πραγματικό καλοκαιρινό Paralympics. Ένα παρόμοιο χειμερινό τουρνουά # 1 πραγματοποιήθηκε το 76ο στο Ίνσμπρουκ.
Βήμα 13
Μία από τις σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο Ολυμπιακών τουρνουά στην πρωτεύουσα της Ιταλίας ήταν ότι εκπρόσωποι της ΕΣΣΔ δεν συμμετείχαν στη δεύτερη από αυτές. Σε τελική ανάλυση, επίσημα άτομα με ειδικές ανάγκες, και ακόμη περισσότερο τέτοιοι αθλητές, δεν υπήρχαν στη σοβιετική χώρα, δεν υπήρχε πουθενά να τους εξασκηθεί.
Βήμα 14
Η πραγματική ανακάλυψη έγινε μόνο στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Η Διεθνής Συντονιστική Επιτροπή του Παγκόσμιου Οργανισμού Αθλητισμού των Ατόμων με Αναπηρία, που ιδρύθηκε το 82, ηγήθηκε των Παραολυμπιακών σε όλο τον κόσμο για δέκα χρόνια.
Βήμα 15
Από τους αγώνες του Κάλγκαρι και της Σεούλ του 1988, οι Παραολυμπιακοί ήταν υποχρεωτικοί στις πόλεις και στα στάδια όπου μόλις τελείωσαν οι Χειμερινοί και Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η Διεθνής Παραολυμπιακή Επιτροπή έγινε ένας από τους διοργανωτές τους.
Βήμα 16
Παρεμπιπτόντως, σύμφωνα με τους κανόνες, οι Παραολυμπιακοί θα πρέπει να ονομάζονται "Παραολυμπιακοί". Όμως οι λειτουργοί της ΔΟΕ αντιτάχθηκαν σε αυτό. Σύμφωνα με αθλητικούς αξιωματούχους, το γράμμα "O" στο όνομα παραβιάζει τα αποκλειστικά δικαιώματα της επιτροπής για τις μάρκες "Olympiada" και "Olympic".
Βήμα 17
Οι Ρώσοι αθλητές συμμετέχουν στο Paralympics από το 1996. Οι αγώνες του 2014 στο Σότσι έγιναν εξαιρετικοί για εγχώριους αθλητές. Η ομάδα μας κέρδισε 80 μετάλλια σε αυτά, συμπεριλαμβανομένου 30 χρυσού, και έγινε το πρώτο στον ανεπίσημο ομαδικό διαγωνισμό.
Βήμα 18
Και το καλύτερο αποτέλεσμα στο Summer Paralympics ήταν η δεύτερη θέση στο Λονδίνο 2012. Για λογαριασμό των Ρώσων στην πρωτεύουσα της Αγγλίας, υπήρχαν 102 βραβεία, εκ των οποίων 36 της υψηλότερης αξιοπρέπειας. Μόνο η κινεζική ομάδα ήταν μπροστά από την ομάδα μας.
