Το μπάσκετ είναι πλέον ένα από τα πιο δημοφιλή και θεαματικά αθλήματα παιχνιδιών. Το κάνουν σε όλο τον κόσμο. Διοργανώνονται διαγωνισμοί τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες. Από το 1936, το μπάσκετ αποτελεί τακτικό χαρακτηριστικό των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων. Και παρόλο που αυτό το άθλημα εμφανίστηκε με τη σύγχρονη μορφή του πριν από πολύ καιρό, ένα τέτοιο παιχνίδι υπήρχε ακόμη και μεταξύ των αρχαίων λαών.
Οδηγίες
Βήμα 1
Ακόμη και οι Μάγια Ινδοί, σύμφωνα με ιστορικούς και αρχαιολόγους, έπαιξαν κάποιο είδος μπάσκετ. Ήταν τη δεύτερη χιλιετία π. Χ., όταν άρχισε να υπάρχει αυτός ο πολιτισμός. Τότε το παιχνίδι ονομάστηκε, φυσικά, όχι «μπάσκετ», αλλά «pok-ta-pok», αλλά οι κανόνες ήταν παρόμοιοι. Βρέθηκαν αρχαίοι χώροι για αυτό το παιχνίδι, μήκους περίπου 150 μέτρων. Οι παίκτες κάθε ομάδας παρατάχθηκαν κατά μήκος μιας συγκεκριμένης γραμμής, η οποία απαγορεύτηκε να προχωρήσει πέρα, και πίσω από κάθε ομάδα υπήρχαν δαχτυλίδια σε ύψος 10 μέτρων, τα οποία έπρεπε να χτύπησε. Ωστόσο, οι δακτύλιοι δεν βρίσκονταν όπως στο σύγχρονο μπάσκετ, αλλά κάθετα.
Βήμα 2
Μερικά γεγονότα αυτής της αρχαίας ομοιότητας του μπάσκετ είναι ενδιαφέροντα: στην αρχή, οι Ινδοί έπαιξαν με τα κεφάλια των εχθρών που έχουν συλληφθεί. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν βαριές λαστιχένιες μπάλες για το παιχνίδι. Όμως τα πάθη σε τέτοιους διαγωνισμούς, που θεωρούνταν ψυχαγωγία, ξεσηκώθηκαν σημαντικά. Η χαμένη ομάδα, όπως και η νικήτρια ομάδα, θα μπορούσε να θυσιάσει τους θεούς μετά τον αγώνα.
Βήμα 3
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι στον ιστότοπο των πρώην ινδικών οικισμών - στο έδαφος του σύγχρονου Μεξικού - αυτές οι παραδόσεις τυχερών παιχνιδιών συνεχίστηκαν από τους Αζτέκους, οι οποίοι υπήρχαν από τον XIV αιώνα. Οι Αζτέκοι τροποποίησαν λίγο το παιχνίδι, κάνοντας την μπάλα ακόμα βαρύτερη. Το παιχνίδι "pok-ta-pok" εξακολουθεί να υπάρχει σε ορισμένες βόρειες περιοχές του Μεξικού και ονομάζεται "ulama".
Βήμα 4
Η Αμερική θεωρείται η γενέτειρα του σύγχρονου μπάσκετ. Ο ιδρυτής του είναι καθηγητής Καναδάς, ο Δρ. James Naismith. Εργάστηκε ως καθηγητής φυσικής αγωγής στο Youth Christian Association College στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης. Λόγω του γεγονότος ότι τα τότε μαθήματα φυσικής αγωγής του χειμώνα που πραγματοποιήθηκαν στην αίθουσα δεν μπορούσαν να ευχαριστήσουν τα παιδιά και θα μπορούσαν επίσης να τραυματίσουν σοβαρά τους παίκτες, όπως το αμερικανικό ποδόσφαιρο, αποφάσισε να βρει μια άλλη ψυχαγωγία για νέους, η οποία, επιπλέον, θα μπορούσε να συμβάλει στην ανάπτυξη και την ευκινησία.
Βήμα 5
Στις 21 Δεκεμβρίου 1891, αποφάσισε να κρεμάσει δύο καλάθια ροδάκινου το ένα απέναντι από το άλλο, συνδέοντάς τα με το γυμναστήριο. Έχοντας χωρίσει την ομάδα μαθητών σε δύο ομάδες 9 ατόμων, τους προσκάλεσε να ρίξουν μια μπάλα ποδοσφαίρου στο καλάθι του αντιπάλου. Αυτό το παιχνίδι έγινε, στο μυαλό του, συνέχεια του δημοφιλούς παιδικού παιχνιδιού "duck-on-a-rock", στο οποίο οι παίκτες με τη βοήθεια ενός μικρού βότσαλου έπρεπε να φτάσουν στην κορυφή μιας μεγάλης πέτρας. Ένας σημαντικός ρόλος ανατίθεται επίσης στον φύλακα αυτού του κολεγίου, ο οποίος χρησιμοποίησε μια σκάλα για να πάρει μπάλες από καλάθια, και στη συνέχεια πρότεινε, στην πραγματικότητα, να κόψει τον πάτο τους.
Βήμα 6
Μετά τους πρώτους αγώνες, πραγματοποιήθηκαν κάποιες αλλαγές: τα καλάθια άρχισαν να προστατεύονται με ασπίδες, έτσι ώστε οι οπαδοί να μην μπορούν να τελειώσουν τις αήττητες μπάλες από τα περίπτερα που πέταξαν προς αυτούς και τα καλάθια φρούτων αντικαταστάθηκαν με σιδερένια δαχτυλίδια με δίχτυ σε κύκλο. Στις 15 Ιανουαρίου 1892, ο Τζέιμς Νάισμιθ δημοσίευσε μια λίστα με τους κανόνες για το παιχνίδι του μπάσκετ σε μια εφημερίδα, μετά την οποία αυτή η ημέρα θεωρήθηκε τα γενέθλια του παιχνιδιού.
