Αυτό το καλοκαίρι, η Ρωσία φιλοξένησε το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA. Φυσικά, αυτό το παγκόσμιο πρωτάθλημα είχε επίσης τη δική του επίσημη μπάλα - Adidas Telstar 18. Πολλοί οπαδοί, παρακολουθώντας εκπομπές από ρωσικά στάδια, πιθανότατα το προσέδωσαν. Αλλά από τι είναι φτιαγμένη αυτή η μπάλα; Τι είναι οι μπάλες ποδοσφαίρου από επαγγελματίες σήμερα;
Μια εκδρομή στην ιστορία των μπάλες ποδοσφαίρου
Όταν το ποδόσφαιρο διαμορφώθηκε για πρώτη φορά ως άθλημα, οι κύστεις των ζώων (για παράδειγμα, χοίροι) χρησιμοποιήθηκαν ως μπάλες. Τέτοιες μπάλες δεν διέφεραν από την αντοχή, γεγονός που προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στους παίκτες. Η κατάσταση άλλαξε σημαντικά μόνο με την ανακάλυψη το 1838 της μεθόδου βουλκανισμού από καουτσούκ. Το 1855, ένας άντρας με το όνομα Charles Goodyear δημιούργησε την πρώτη μπάλα από τέτοιο καουτσούκ. Αποδείχθηκε ότι τέτοιες μπάλες δεν έχουν μόνο δύναμη, αλλά και αξιοσημείωτη ικανότητα άλματος. Και λίγο αργότερα, το 1862, ο εφευρέτης Richard Lyndon παρουσίασε το λαστιχένιο σωλήνα του στο κοινό στην έκθεση του Λονδίνου.
Αυτές οι δύο εφευρέσεις δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για τη μαζική παραγωγή μπάλες ποδοσφαίρου. Και από δεκαετία σε δεκαετία, ο επαγγελματικός εξοπλισμός για το ποδόσφαιρο έχει εξελιχθεί, όλο και καλύτερα.
Το 1950, η δανική εταιρεία Select δημιούργησε μια μπάλα αποτελούμενη από 32 αδιάβροχα πάνελ (δώδεκα από αυτά είχαν πεντάγωνο σε σχήμα και τα άλλα είκοσι ήταν εξάγωνα). Αυτή η δομή έγινε σύντομα παραδοσιακή. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι η θρυλική εταιρεία Adidas δημιούργησε τη δική της εκδοχή μιας τέτοιας μπάλας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 που πραγματοποιήθηκε στο Μεξικό. Η ιδιαιτερότητα του μοντέλου Adidas (παρεμπιπτόντως, ονομάστηκε απλά Telstar, για να μην συγχέεται με το Telstar 18!) Ήταν επίσης ότι δεν ήταν μονοχρωματικό, αλλά είχε ασπρόμαυρα χρώματα. Αυτή η απόφαση δεν ήταν απλώς μια απόλαυση του σχεδιασμού, αλλά επιδίωκε και έναν πρακτικό στόχο: μια τέτοια μπάλα ήταν καλύτερα εμφανής σε ασπρόμαυρες οθόνες - πολλοί άνθρωποι τότε είχαν τηλεοράσεις με τέτοιες οθόνες).
Μπάλες για τα τελευταία παγκόσμια πρωταθλήματα
Μέχρι πρόσφατα, τα πάνελ ποδοσφαίρου κολλήθηκαν ή ραμμένα μαζί (με το χέρι ή χρησιμοποιώντας ειδικά μηχανήματα). Το 2004, η Adidas παρουσίασε τη μπάλα Roteiro, τα πάνελ της οποίας συγκρατήθηκαν μαζί χρησιμοποιώντας μια καινοτόμο τεχνολογία θερμικής συγκόλλησης. Και από τότε, σχεδόν όλες οι μπάλες για παγκόσμια τουρνουά έχουν κατασκευαστεί χρησιμοποιώντας αυτήν την τεχνολογία.
Όλοι οι αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου της FIFA του 2006 στη Γερμανία παίχτηκαν με μια μπάλα που ονομάζεται Teamgeist. Και το κάλυμμα αυτής της μπάλας δεν αποτελούνταν από τριάντα δύο, αλλά από δεκατέσσερα πάνελ (για πρώτη φορά από το 1970). Η μπάλα του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2010 στη Νότια Αφρική, που ονομάζεται Adidas Jabulani, είχε μόλις οκτώ πάνελ και η Adidas Brazuca για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 είχε ακόμη λιγότερα έξι πάνελ. Στην πραγματικότητα, ήταν ένας πολύ κυρτός κύβος. Η σύνδεση πραγματοποιήθηκε σε οκτώ σημεία άρθρωσης και με δώδεκα ραφές. Σε αυτήν την περίπτωση, οι ραφές εδώ δεν πέρασαν κατά μήκος των άκρων του κύβου, αλλά κατά μήκος μιας συγκεκριμένης καμπύλης.
Δομή των σύγχρονων μπαλών
Οι επίσημες μπάλες των τελευταίων παγκόσμιων πρωταθλημάτων, παρά όλες τις καινοτομίες, εξακολουθούν να έχουν μια εντελώς κλασική δομή:
- ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ;
- λάστιχο;
- φόδρα.
Οι κάμερες σήμερα είναι κατασκευασμένες από συνθετικό βουτύλιο ή λατέξ, σε ορισμένες περιπτώσεις πολυουρεθάνη. Ο αέρας από τους θαλάμους λατέξ αφήνει γρηγορότερα από ό, τι από τους βουτύλους, αλλά οι μπάλες με θαλάμους λατέξ ξεπερνούν όλους τους άλλους σε τέτοια χαρακτηριστικά όπως αναπήδηση και ελαστικότητα.
Η επένδυση αναφέρεται σε ένα ειδικό στρώμα μεταξύ του σωλήνα και του ελαστικού. Είναι συνήθως κατασκευασμένο από συμπιεσμένο βαμβάκι ή πολυεστέρα. Οι ιδιότητες μιας μπάλας ποδοσφαίρου εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το μέγεθος της επένδυσης. Είναι η επένδυση που βοηθά στη διατήρηση της μπάλας σε φόρμα σε οποιαδήποτε κατάσταση. Επιπλέον, το πάχος του ταμπόν επηρεάζει το ρυθμό αναπήδησης από το έδαφος. Οι επαγγελματικές μπάλες ποδοσφαίρου μπορούν ακόμη και να έχουν περισσότερα από τρία στρώματα επένδυσης.
Όσον αφορά τα ελαστικά, τα συνθετικά χρησιμοποιούνται τώρα κυρίως για τη δημιουργία τους, το δέρμα σπάνια χρησιμοποιείται. Επειδή το δέρμα έχει σημαντικό μειονέκτημα: απορροφά νερό, κάνοντας την μπάλα βαρύτερη. Βασικά, το PVC ή η πολυουρεθάνη χρησιμοποιείται για την κατασκευή ελαστικών.
Μπάλα για το Παγκόσμιο Κύπελλο 2018
Το ελαστικό της μπάλας Adidas Telstar 18 που χρησιμοποιήθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Ρωσία αποτελείται από έξι ίδια μέρη. Επιπλέον, κάθε λεπτομέρεια έχει σχήμα οκτάκτινου αστεριού και είναι διακοσμημένο με ένα περίεργο γκρι μοτίβο pixel. Επιπλέον, το έμβλημα Adidas και το έμβλημα του Παγκοσμίου Κυπέλλου σχεδιάζονται εδώ.
Η κάμερα Telstar 18 είναι σχεδιασμένη από φυσικό καουτσούκ. Και η επένδυση είναι περίπου παρόμοια με την επένδυση του Adidas Beau Jeu (αυτή η μπάλα χρησιμοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2016). Τα υλικά από τα οποία κατασκευάζεται είναι πολυουρεθάνη και πολυεστέρας.
Το Adidas Telstar 18 είναι επίσης ενδιαφέρον επειδή διαθέτει ένα τσιπ NFC ενσωματωμένο στην επένδυση. Αυτό το τσιπ μπορεί να επικοινωνήσει με smartphone. Όταν το smartphone μπαίνει στη μπάλα, μια σελίδα με πληροφορίες σχετικά με αυτό φορτώνεται στη συσκευή.
