Πίσω στα πενήντα του περασμένου αιώνα, σχεδόν όλοι οι τερματοφύλακες χόκεϊ βγήκαν στον πάγο χωρίς να κρύψουν τα πρόσωπά τους. Δεν είχαν μάσκες. Είναι δύσκολο να πιστέψεις, αλλά είναι γεγονός. Η ιστορία της εμφάνισης της μάσκας στα πυρομαχικά χόκεϊ και η περαιτέρω εξέλιξή της είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα.
Πρώτα πειράματα με μάσκες
Η πρώτη τεκμηριωμένη περίπτωση ενός καλυμμένου τερματοφύλακα στον πάγο χρονολογείται από το 1927. Ήταν ένας αγώνας μεταξύ των ομάδων των γυναικών και του τερματοφύλακα που τόλμησε να κρύψει το πρόσωπό του ήταν, φυσικά, και μια γυναίκα - η Elizabeth Graham. Είναι ενδιαφέρον που δεν έβαλε μάσκα (παρεμπιπτόντως, ήταν μάσκα περίφραξης) όχι της δικής της ελεύθερης θέλησης. Ο πατέρας της την έκανε να το κάνει. Πρόσφατα ξόδεψε πολλά χρήματα στα δόντια της κόρης του και δεν ήθελε να χτυπηθεί με ένα ξωτικό ή ένα κλαμπ κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Δυστυχώς, ο Γκράχαμ δεν έκανε καριέρα στο χόκεϊ. Αφού αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο, σταμάτησε να ασχολείται με αυτό το άθλημα.
Στη σεζόν NHL του 1929/1930, ο τερματοφύλακας του Μόντρεαλ Μάρλον Κλίντ Μπενενίκτ έπαιξε αρκετούς αγώνες σε μια δερμάτινη μάσκα με τεράστια μύτη, αλλά στο τέλος το απέρριψε.
Είναι επίσης γνωστό ότι στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, ο τερματοφύλακας της ιαπωνικής ομάδας Teiji Honma πήγε στον πάγο φορώντας μάσκα μπέιζμπολ. Αλλά δεν ήθελε να προστατεύσει το πρόσωπό του, αλλά τα γυαλιά του (ήταν κοντόφθαλμος και έπρεπε να τα φορέσει). Σε κάθε περίπτωση, αυτή η καινοτομία δεν βοήθησε την ομάδα του - έχασαν όλους τους αγώνες τους.
Είναι εύκολο να εξηγήσουμε γιατί όλες αυτές οι μάσκες δεν πιάστηκαν ποτέ. Πρώτον, δεν ήταν χόκεϊ. Και δεύτερον, μείωσαν την όραση και επιδείνωσαν την περιφερειακή όραση του τερματοφύλακα.
Μια άλλη προσπάθεια προστασίας των προσώπων των τερματοφύλακα έγινε το 1954. Στη συνέχεια, ένας Καναδός τεχνίτης παρείχε σε έξι κλαμπ NHL μάσκες γείσου από ανθεκτικό διαφανές υλικό για δοκιμή. Ωστόσο, γρήγορα ομίχλησαν και οι τερματοφύλακες, αφού τους δοκίμασαν στην προπόνηση, αποφάσισαν ότι ήταν καλύτερο να το κάνουν χωρίς αυτούς.
Η ιστορία του Jacques Plant και η πρώτη μάσκα στην ΕΣΣΔ
Οι μάσκες μπήκαν σταδιακά στη ζωή του χόκεϊ μόνο μετά το 1959. Και ο τερματοφύλακας Montreal Canadiens, Jacques Plant, ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες στο National Hockey League όλων των εποχών, συνέβαλε σε αυτό.
Την 1η Νοεμβρίου 1959, στο επόμενο παιχνίδι του πρωταθλήματος NHL, το ξωτικό χτύπησε τον Jacques Plant στο πρόσωπο, τραυματίζοντας σοβαρά τη μύτη του και προκαλώντας σοβαρό πόνο. Το παιχνίδι σταμάτησε και ο Φλαντ πήγε στο γκαρνταρόμπα για τους γιατρούς να τον βάλουν σε τάξη. Στο αποδυτήριο, είπε στον προπονητή της ομάδας Blake ότι δεν θα επιστρέψει στον πάγο χωρίς τη μάσκα που είχε ήδη χρησιμοποιήσει στην προπόνηση (αυτή η μάσκα από φίμπεργκλας και καουτσούκ κατασκευάστηκε και παρουσιάστηκε από έναν από τους οπαδούς του στο Plant). Ο Blake ήταν εναντίον του, αλλά ο Plant επέμενε σε αυτό. Το Μόντρεαλ δεν είχε έναν εφεδρικό τερματοφύλακα και ο προπονητής έπρεπε να συμφωνήσει με τους όρους του Plant. Αρχικά, ο Ζακ γέλασε, τον αποκαλούσε δειλό, αλλά τελικά άρχισαν να ακολουθούν το παράδειγμά του.
Το τελευταίο παιχνίδι NHL στο οποίο έπαιξε ο τερματοφύλακας χωρίς μάσκα ήταν στις 7 Απριλίου 1974. Σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε για τον τερματοφύλακα του Πίτσμπουργκ Πιγκουίνους Άντι Μπράουν. Έμεινε πιστός στις αρχές του μέχρι το τέλος.
Όσον αφορά τη Σοβιετική Ένωση, ο τερματοφύλακας της Αναστάσεως Χημικός Ανατόλι Ραγκουλίνη άρχισε να φορά μάσκα ενώπιον όλων των άλλων (το 1962). Οι περιστάσεις τον ανάγκασαν να το κάνει αυτό: πριν από τον Ραγκουλίνη υπήρχε κίνδυνος πλήρους απώλειας της όρασης λόγω του επόμενου χτυπήματος του ξωτικού. Παρεμπιπτόντως, μια μάσκα για αυτόν, φτιάχτηκε από μια παλιά χαλύβδινη προτομή από έναν γνωστό ειδικό μηχανισμό πυραύλων.
Περαιτέρω εξέλιξη μάσκες και κράνη τερματοφύλακα
Ο θρυλικός τερματοφύλακας Vadislav Tretiak συνέβαλε επίσης στη βελτίωση της μάσκας του τερματοφύλακα. Το 1972, κατά τη διάρκεια της θρυλικής σούπερ σειράς ΕΣΣΔ-Καναδά, ο Tretyak μπήκε στην αρένα του πάγου φορώντας κράνος χόκεϊ με μια τοξωτή προστατευτική σχάρα που βρίσκεται μπροστά. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Dave Dryden βελτίωσε το εύρημα του σοβιετικού τερματοφύλακα - αφαίρεσε εκείνα τα στοιχεία που κάλυπταν το πρόσωπό του από τη δική του πλαστική μάσκα και τα αντικατέστησε με ένα μεταλλικό πλέγμα. Έτσι, το κράνος του τερματοφύλακα έχει αποκτήσει μια μοντέρνα εμφάνιση. Σε αυτά τα κράνη παίζουν σήμερα όλοι οι επαγγελματίες τερματοφύλακες.
Πρέπει να προστεθεί ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα οι μάσκες ήταν μονοχρωματικές - καφέ ή λευκές. Στα μέσα της δεκαετίας του '60, ο τερματοφύλακας της Boston Bruins Jerry Chivers παρουσίασε μια νέα μόδα. Κατά τη διάρκεια της σεζόν, ο Chivers χρησιμοποίησε ένα μαρκαδόρο για να μαρκάρει τα σημάδια ξωτικού και ραβδιών στη μάσκα και σύντομα δεν άφησε κενό χώρο πάνω του. Αλλά ταυτόχρονα, έγινε πολύ ασυνήθιστο και ενδιαφέρον.
Από τότε, οι μάσκες ζωγραφικής έχουν γίνει συνηθισμένες. Σήμερα μπορείτε να δείτε μάσκες τερματοφύλακα με φωτεινούς και ασυνήθιστους συνδυασμούς χρωμάτων, που απεικονίζουν τρομερά ζώα, κρανία, αστέρια, χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων, χαρακτήρες ταινιών κ.λπ.
