Δεν υπήρξαν Ολυμπιακοί Αγώνες κατά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι πρώτοι καλοκαιρινοί διαγωνισμοί διοργανώθηκαν το 1948 στο Λονδίνο, το οποίο έγινε σημάδι της έναρξης μιας πλήρους ειρηνικής ζωής, συμπεριλαμβανομένου του αθλητισμού.
Το Λονδίνο επιλέχθηκε ως η πρωτεύουσα των αγώνων, παρά την τρομερή οικονομική κατάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Η χώρα διατηρεί ακόμη το σύστημα κατανομής που εισήχθη στον πόλεμο λόγω έλλειψης τροφίμων. Ήταν οι δεύτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Λονδίνο, ο πρώτος διοργανώθηκε το 1908 και δεν διέφερε το πεδίο εφαρμογής.
Συνολικά, συμμετείχαν αθλητές από 59 χώρες. Η Γερμανία και η Ιαπωνία αποκλείστηκαν από τους αγώνες ως επιτιθέμενες χώρες κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Η Σοβιετική Ένωση εξέτασε τη δυνατότητα αποστολής της ομάδας της στον διαγωνισμό, αλλά αυτό δεν μπορούσε να γίνει λόγω πολιτικών διαφορών. Επίσης, αρκετές χώρες ανέθεσαν για πρώτη φορά τους αθλητές τους στους αγώνες. Μεταξύ αυτών ήταν η Βιρμανία, η Βενεζουέλα, ο Λίβανος και πολλές άλλες χώρες.
Στο ανεπίσημο ομαδικό γεγονός, η ομάδα των ΗΠΑ πήρε την πρώτη θέση. Οι μεγαλύτερες επιτυχίες έχουν επιτευχθεί από Αμερικανούς δρομείς και κολυμβητές, τόσο γυναίκες όσο και άντρες. Η δεύτερη και η τρίτη θέση κατέλαβαν η Σουηδία και η Γαλλία με ισχυρό προβάδισμα έναντι του ηγέτη. Η Μεγάλη Βρετανία ήταν μόνο στην 12η θέση στη γενική κατάταξη μεταλλίων ανά χώρα. Η ομάδα έλαβε μόνο τρία χρυσά μετάλλια: δύο στην κωπηλασία και ένα στην ιστιοπλοΐα.
Η φινλανδική ομάδα έχει γίνει ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης στη γυμναστική. Κέρδισε 6 χρυσά, 2 ασημένια και 2 χάλκινα μετάλλια. Οι διαγωνισμοί για άνδρες με άλογο αναγνωρίστηκαν ως μοναδικοί. Τρεις Φινλανδοί αθλητές έλαβαν χρυσά μετάλλια, αν και αρχικά έπρεπε να παρουσιάσει ένα σύνολο βραβείων.
Στην πυγμαχία, Αργεντινοί αθλητές κέρδισαν 2 χρυσά ταυτόχρονα. Οι εθνικές ομάδες της Νότιας Αφρικής και της Ουγγαρίας κατάφεραν να καυχηθούν για τον ίδιο αριθμό βραβείων. Αμερικανοί που ηγούνται σε πολλά άλλα αθλήματα έχουν κερδίσει μόνο ένα ασημένιο μετάλλιο.
Ενδιαφέρον ήταν το γεγονός ότι η αγγλική ποδοσφαιρική ομάδα δεν μπορούσε να είναι μεταξύ των μεταλλίων. Ο χρυσός πήγε στη Σουηδία, το ασήμι στη Γιουγκοσλαβία και ο χαλκός στη Δανία.
