Τη δεκαετία του '30, η πρωτεύουσα της Ιαπωνίας υποτίθεται ότι ήταν ο τόπος της δωδέκατης Ολυμπιάδας το 1940. Ωστόσο, λόγω του ξεσπάσματος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, οι Αγώνες δεν πραγματοποιήθηκαν. Είκοσι χρόνια αργότερα, το Τόκιο έτρεξε ξανά, αλλά η ΔΟΕ έδωσε προτεραιότητα στη Ρώμη. Μόνο το 1964 πραγματοποιήθηκαν οι 18ο Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες για πρώτη φορά στην ασιατική ήπειρο.
Οι προετοιμασίες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο ήταν σοβαρές: πολλά κατεστραμμένα σπίτια κατεδαφίστηκαν, χτίστηκαν νέοι αυτοκινητόδρομοι, γέφυρες, υπερβάσεις, ανεγέρθηκαν σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις, αποκαταστάθηκαν παλιές αίθουσες, πισίνες και στάδια.
5140 αθλητές που συμμετείχαν στους Αγώνες από 93 χώρες συγκεντρώθηκαν στο Τόκιο. Η Ολυμπιακή Κοινοπολιτεία έχει αναπτυχθεί με μια νέα μεγάλη ομάδα χωρών: Αλγερία, Καμερούν, Κονγκό, Δημοκρατία της Μαδαγασκάρης, Μάλι, Νιγηρία, Σενεγάλη, Ζανζιβάρη, Τρινιντάντ, Τομπάγκο. Για πρώτη φορά, έπαιξαν αθλητές από τη Δομινικανή Δημοκρατία, το Νεπάλ και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Μογγολίας. Η Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής είχε ανασταλεί από τη συμμετοχή της στους Αγώνες για φυλετικές διακρίσεις στον αθλητισμό.
Το πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο ήταν πολύ εκτεταμένο. Τζούντο προστέθηκε σε αυτό, καθώς και βόλεϊ γυναικών και ανδρών. Σε όλους τους τύπους διαγωνισμών, ο ανταγωνισμός μεταξύ των συμμετεχόντων έχει αυξηθεί αισθητά. Κατά τη διάρκεια των Αγώνων, οι αθλητές έκαναν 77 Ολυμπιακά ρεκόρ, 35 από τα οποία έγιναν παγκόσμια ρεκόρ.
Οι αθλητές της ΕΣΣΔ απέδωσαν λιγότερο επιτυχώς από ό, τι στη Ρώμη και τη Μελβούρνη, αν και κατάφεραν να διατηρήσουν την πρώτη θέση στο ανεπίσημο ομαδικό γεγονός. Σημείωσαν 607, 8 πόντους, οι Αμερικανοί - 581, 8. Η ομάδα της ΕΣΣΔ κέρδισε 96 μετάλλια, εκ των οποίων 30 χρυσά, 31 ασημένια και 35 χάλκινα. Η ομάδα ΗΠΑ έλαβε 90 μετάλλια: 36 χρυσά, 26 ασημένια και 28 χάλκινα.
Οι σοβιετικοί άρση βαρών είχαν εξαιρετική απόδοση. Οι Rudolf Plyukfelder και Alexei Vakhonin (Shakhty), Vladimir Golovanov (Khabarovsk) και Leonid Zhabotinsky (Zaporozhye) έλαβαν χρυσά μετάλλια, Vladimir Kaplunov, Viktor Kurentsov και Yuri Vlasov - ασημένια μετάλλια.
Η πρώτη θέση της ομάδας κέρδισε επίσης μπόξερ από τη Σοβιετική Ένωση, έχοντας λάβει 3 χρυσά, 4 ασημένια και 2 χάλκινα μετάλλια. Οι καλύτεροι ήταν οι Muscovites Boris Lagutin και Stanislav Stepashkin, καθώς και ο Leningrader Valery Popenchenko, αναγνωρισμένοι ως ο καλύτερος μπόξερ του Ολυμπιακού τουρνουά.
Το πρώτο χρυσό μετάλλιο στην ιστορία της σοβιετικής ιστιοπλοΐας κέρδισε στο Τόκιο. Ο ιδιοκτήτης της ήταν η 16χρονη Galina Prozumenshchikova από τη Σεβαστούπολη, η οποία κολύμπησε το γρηγορότερο στήθος στα διακόσια μέτρα. Ο δεκαοχτάχρονος Αμερικανός κολυμβητής Donald Schollander έλαβε τέσσερα χρυσά μετάλλια και σημείωσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ - κολύμπησε 400 μέτρα freestyle σε 4 λεπτά και 12, 2 δευτερόλεπτα.
Οι αθλητές εμφανίστηκαν πολύ καλά στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έκαναν έντεκα παγκόσμια ρεκόρ και βελτίωσαν 71 Ολυμπιακούς δίσκους. Τρία χρυσά μετάλλια κέρδισαν οι αδερφές του Τύπου: σε δισκοβολία, πυροβολισμό και πεντάθλο. Για πρώτη φορά στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, ο αθλητής μαραθωνίου Ababa Bikila κατάφερε να κερδίσει για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Έκανε επίσης ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ στους Αγώνες του Τόκιο.
Η αθλητής Lyudmila Pinaeva κέρδισε την πρώτη προσωπική της νίκη στην Ολυμπιακή, αγωνιζόμενη σε κωπηλασία σε καγιάκ, έχοντας ξεπεράσει τους αντιπάλους της από την Αυστρία και τη Ρουμανία κατά 0,76 δευτερόλεπτα. Ο θρυλικός αθλητής από την ΕΣΣΔ Vyacheslav Ivanov έγινε επίσης νικητής στο kayak κωπηλασία, αν και αυτή η νίκη δεν ήταν εύκολη για αυτόν. Δύο εβδομάδες πριν τον αγώνα, έπεσε σοβαρά άρρωστος, τότε υπήρχαν προβλήματα με το σκάφος, αλλά ο αθλητής βρήκε τη δύναμη και το θάρρος να αγωνιστεί σκληρά μέχρι το τέλος και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο.
Σε γενικές γραμμές, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο πέρασαν όπως θα έπρεπε για αθλητικούς αγώνες αυτού του επιπέδου: με μεγάλο πάθος, μια σιδερένια βούληση στη νίκη και την πλήρη αφοσίωση των περισσότερων συμμετεχόντων.
