Ragged run - εναλλασσόμενο φως που τρέχει με τρακ. Βοηθά στη βελτίωση της λειτουργίας της καρδιάς, του αναπνευστικού συστήματος και στην αύξηση της αντοχής. Οι σημερινοί αθλητές χρησιμοποιούν συχνά την τεχνική σπριντ για να επιτύχουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους.
Η τεχνική τζόκινγκ χρησιμοποιείται συχνά κατά τη διάρκεια της προπόνησης για επαγγελματίες και ερασιτέχνες δρομείς. Δεν καταλαβαίνουν όλοι τι είναι. Επίσης, πολλοί δεν ξέρουν πότε μπορεί να εφαρμοστεί ένα ragged run στην πράξη.
Τι επηρεάζει το ragged run
Είναι απαραίτητο να τρέξετε σπριντ για να βελτιώσετε τη φυσική κατάσταση, την καρδιακή δραστηριότητα και να αυξήσετε το επίπεδο αντοχής. Μόνο ένας εκπαιδευμένος δρομέας μπορεί να ξεκινήσει την προπόνηση χρησιμοποιώντας ένα κουρελιασμένο (διάστημα) για να μην βλάψει το σώμα του.
Έτσι, ένα τρελό τρέξιμο είναι μια εναλλαγή του εύκολο τρέξιμο και τζόκινγκ. Με μια παρόμοια προσέγγιση στη διαδικασία προπόνησης, το πλάτος των φορτίων κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης αυξάνεται απότομα, προκειμένου να μειωθεί αργότερα. Το τρακ μπορεί να είναι είτε με μέγιστη ταχύτητα είτε με χαμηλότερο. Σε κάθε περίπτωση, κατά τη διάρκεια του τραυματισμού, υπάρχει γρήγορος παλμός, αυξημένη μυϊκή εργασία.
Διαφορετική ταχύτητα τραυματισμών
Εάν η μέγιστη δυνατή ταχύτητα ασκείται κατά τη διάρκεια του διαστήματος που τρέχει κατά τη διάρκεια του snatch, τότε δεν πρέπει να τρέχετε περισσότερο από 100 μέτρα. Επιπλέον, η μετάβαση σε έναν εύκολο ρυθμό θα πρέπει να διαρκέσει τουλάχιστον δύο λεπτά για να αποκαταστήσει την αναπνοή και τον καρδιακό παλμό. Η καλύτερη επιλογή θα ήταν να επιταχύνετε, σαν να καλύπτετε απόσταση ενός χιλιομέτρου, ή να τρέχετε σε μέγιστο 30 μέτρα. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορεί να υπάρχουν περισσότερα τέτοια τραύματα και το φορτίο στα αγγεία, την καρδιά και το αναπνευστικό σύστημα θα είναι ομοιόμορφο, αλλά πολύ καιρό. Αυτό ισχύει για ερασιτέχνες δρομείς. Ο φόρτος εργασίας των επαγγελματιών είναι πολύ πιο σοβαρός.
Ragged τρέξιμο σε ομαδικά αθλήματα
Το Ragged Running αναπτύσσει όχι μόνο το καρδιαγγειακό σύστημα, τη γενική αντοχή, αλλά και την «αναπνοή». Με την άσκηση του διαλείμματος, μπορείτε να φτάσετε στην κορυφή του σχήματος πολύ πιο γρήγορα, να δείξετε εξαιρετικά αποτελέσματα και να ανακάμψετε αμέσως από το άγχος.
Αυτός ο τύπος τρεξίματος ενδείκνυται για παίκτες ποδοσφαίρου, παίκτες μπάσκετ, παίκτες χόκεϊ και άλλους αθλητές ομαδικών αθλημάτων, όπου είναι απαραίτητο να κάνεις τραυματισμούς και να ανακάμψεις γρήγορα από αυτούς. Κάποτε, ο προπονητής V. V. Lobanovsky ανάγκασε τους παίκτες της ομάδας του Dynamo Kiev και της εθνικής ομάδας της ΕΣΣΔ να είναι σε θέση να χτυπήσουν 60-100 μέτρα και στη συνέχεια να ανακάμψουν σε ένα λεπτό. Αυτό κατέστησε δυνατό να κρατήσει τον αντίπαλο σε αγωνία καθ 'όλη τη διάρκεια του αγώνα. Αυτή η τακτική υιοθετήθηκε από τους σύγχρονους μέντορες των κορυφαίων συλλόγων στην Ευρώπη.
Πριν αρχίσετε να ασκείτε τζόκινγκ, πρέπει να έχετε καλή φυσική κατάσταση. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης τρεξίματος, είναι σημαντικό να αφήσετε το σώμα να "αναπνέει", το οποίο επιτυγχάνεται με μια καλή προθέρμανση και τρέξιμο τουλάχιστον 1 χιλιομέτρου. Αυτό θα βοηθήσει στην αποφυγή τραυματισμών και υπερφόρτωσης.
