Τα εγκαίνια των Ολυμπιακών Αγώνων είναι μια πολύχρωμη και ζωντανή παράσταση, η οποία είναι ένας σταυρός μεταξύ ενός καρναβαλιού και μιας αθλητικής παράστασης. Παραδοσιακά, ακούγεται ο εθνικός ύμνος της χώρας που φιλοξενεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες και υψώνεται η σημαία του. Μετά από αυτό, ξεκινά η παρέλαση των αθλητικών αντιπροσωπειών. Η ομάδα από κάθε χώρα πηγαίνει σε μια στήλη, στην κορυφή της οποίας είναι ο τυπικός κομιστής. Η τιμή να φέρει τη σημαία του κράτους του δίνεται σε έναν συνήθως διάσημο αθλητή.
Σύμφωνα με την παράδοση, που ξεκίνησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928 στο Άμστερνταμ, η ελληνική ομάδα ανοίγει την πομπή. Αυτό γίνεται προκειμένου να αναδειχθεί η θέση του ως γενέτειρας των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων. Η ομάδα της χώρας υποδοχής των Ολυμπιακών θα ολοκληρώσει την πομπή. Ο κανόνας παραβιάστηκε μόνο μία φορά όταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα. Στη συνέχεια, η ελληνική ομάδα έκλεισε την παρέλαση των συμμετεχόντων, αλλά η σημαία της Ελλάδας πραγματοποιήθηκε ωστόσο πρώτα. Όλες οι άλλες συμμετέχουσες ομάδες είναι σε αλφαβητική σειρά, συνήθως σύμφωνα με τους κανόνες της αγγλικής γλώσσας.
Όταν όλες οι αθλητικές αντιπροσωπείες παρατάσσονται στο γήπεδο, ο Πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής της χώρας υποδοχής θα κάνει ομιλία. Στη συνέχεια, το λόγο δίνεται στον Πρόεδρο της ΔΟΕ (Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή). Κάνει επίσης μια ομιλία και στο τέλος δίνει τον λόγο στον αρχηγό της χώρας υποδοχής ή σε άλλο ανώτερο αξιωματούχο. Είναι αυτό το άτομο που εκφράζει τη φράση για την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων.
Μετά από αυτό, η Ολυμπιακή σημαία μεταφέρεται στο γήπεδο - ένα λευκό ορθογώνιο πάνελ με πέντε τεμνόμενους δακτυλίους. Η ορχήστρα παίζει τον Ολυμπιακό ύμνο. Ένας εκπρόσωπος ο καθένας από τους αθλητές και ένας από τους κριτές ορκίζονται όρκο. Οι αθλητές αναλαμβάνουν τη σοβαρή υποχρέωση να ανταγωνίζονται με ειλικρίνεια, χωρίς να καταφεύγουν σε παράνομες μεθόδους και μέσα, και οι δικαστές δεσμεύονται, κατά συνέπεια, να εκτελούν τα καθήκοντά τους αντικειμενικά και αμερόληπτα, καθοδηγούμενοι μόνο από τους κανόνες.
Μετά τον όρκο, ήρθε η ώρα για την επίσημη τελετή φωτισμού της Ολυμπιακής φλόγας. Ο τελευταίος συμμετέχων του ρελέ τρέχει στο γήπεδο με έναν φακό, ο οποίος θα ανάψει τη φωτιά. Συνήθως μια τέτοια μεγάλη τιμή ανατίθεται σε έναν διάσημο αθλητή που έχει επιτύχει μεγάλη επιτυχία. Αφού ανάψει η φωτιά στο ολυμπιακό μπολ, πρέπει να παραμείνει άσβεστη μέχρι το τέλος των αγώνων.
