Το κρίκετ είναι ένα από τα πιο δημοφιλή αθλήματα στην Ασία, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και ορισμένες άλλες χώρες. Η εκμάθηση του κρίκετ είναι αρκετά εύκολη, απλά πρέπει να έχετε τα απαραίτητα εφόδια και να μάθετε απλούς κανόνες.
Καταγραφή εμπορευμάτων
Για να παίξετε κρίκετ, πρέπει να αποκτήσετε τον κατάλληλο εξοπλισμό. Θα χρειαστείτε ειδικές ξύλινες θέσεις και άλτες από τους οποίους συναρμολογούνται τα wicket (ένα από τα κύρια στοιχεία του παιχνιδιού), νυχτερίδες κρίκετ από ξύλο και μια μπάλα κρίκετ σε σχήμα μπέιζμπολ. Επιπλέον, απαιτούνται κατάλληλα αθλητικά είδη για να παίξετε κρίκετ. Περιλαμβάνει: μακρύ παντελόνι, πουκάμισο (με μακριά ή κοντά μανίκια) και παπούτσια. Μερικοί παίκτες προτιμούν να φορούν μπότες για καλύτερη πρόσφυση, αλλά δεν απαιτούνται. Για να προστατέψετε τα διάφορα μέρη του σώματος από το χτύπημα της μπάλας, είναι επίσης απαραίτητο να φοράτε: προστατευτικά καλουπιού, γάντια με πλέγματα και μάσκα προσώπου. Ωστόσο, δεν επιτρέπεται σε όλους τους παίκτες στο γήπεδο να φορούν τέτοια προστασία.
Πεδίο
Το παιχνίδι του κρίκετ πραγματοποιείται σε ελλειπτικά πεδία, στο κέντρο του οποίου υπάρχει μια ορθογώνια περιοχή που ονομάζεται γήπεδο, το μήκος του είναι 22 μέτρα και το πλάτος είναι 10 μέτρα. Το κέντρο του χωραφιού τείνει να έχει μικρότερο κάλυμμα γρασιδιού από το υπόλοιπο του χωραφιού. Το γήπεδο χωρίζεται σε ζώνες παιχνιδιού με ειδικές γραμμές που ονομάζονται κρίσεις.
Βασικοί κανόνες
Οι ομάδες κρίκετ αποτελούνται από 11 άτομα σε κάθε πλευρά. Η θέση κάθε παίκτη έχει ένα όνομα, για παράδειγμα, ο σφαιριστής ονομάζεται σφαιριστής και ο ψευτοπαλλικαράτης ονομάζεται νικητής. Ο νικητής του παιχνιδιού, όπως και σε πολλά άλλα ομαδικά παιχνίδια, είναι η ομάδα με τους περισσότερους πόντους. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, δύο διαιτητές επιβλέπουν την τήρηση των κανόνων. Σε επίσημους αγώνες υψηλού επιπέδου, τρίτοι διαιτητές μπορεί επίσης να συμμετέχουν στα παιχνίδια. Επιπλέον, υπάρχουν οι λεγόμενοι δείκτες που διατηρούν το σκορ, ακολουθούν τις ομάδες των διαιτητών και υπολογίζουν τα αποτελέσματα του παιχνιδιού.
Το ίδιο το παιχνίδι αποτελείται από ένα σύνολο σημείων που ονομάζονται τραύματα (από την αγγλική διαδρομή - τζόκινγκ). Ένας παίκτης (σφαιριστής) μίας από τις ομάδες εξυπηρετεί τον νικητή της αντίθετης ομάδας. Ο νυχτερίδας αναπηδά την μπάλα έτσι ώστε να πέταξε όσο το δυνατόν περισσότερο, αυτή τη στιγμή ο νικητής τζόκινγκ σε όλο το γήπεδο και, εάν τηρηθούν ορισμένοι κανόνες, η ομάδα του κερδίζει έναν βαθμό (τραύματα). Ταυτόχρονα, εάν οι παίκτες της ομάδας που εξυπηρετούν πιάσουν τη μπάλα πριν χτυπήσουν στο έδαφος ή σπάσουν το wicket, ο νικητής είναι εκτός παιχνιδιού. Η μπάλα παίζεται μέχρι να αφαιρεθούν και οι 10 μπάλες από το παιχνίδι, μετά την οποία οι ομάδες αλλάζουν ρόλους.
