Η έκφραση των αθλητικών ραδιοτηλεοπτικών φορέων και δημοσιογράφων «συνολικό ποδόσφαιρο» ακούγεται τακτικά μόλις ξεκινήσει το επόμενο Παγκόσμιο ή Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ή όταν οι συμμετέχοντες των αποφασιστικών αγώνων του Champions League φτάσουν στο γήπεδο. Αλλά το πραγματικό νόημα αυτού του αθλητικού όρου, που εμφανίστηκε πριν από περισσότερα από 80 χρόνια, συχνά παραμένει ακατανόητο για τους θαυμαστές.
Οδηγίες
Βήμα 1
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το συνολικό ποδόσφαιρο είναι ένα από τα πολλά σχέδια παιχνιδιών. Βασίζεται σε μια μέθοδο που ονομάζεται "εναλλαξιμότητα" ή "καθολικότητα". Σημαίνει την ικανότητα οποιουδήποτε από τους παίκτες της ομάδας, με εξαίρεση την περιορισμένη κίνηση του τερματοφύλακα γύρω από το γήπεδο, να αλλάξει, εάν είναι απαραίτητο, την αρχική θέση με οποιονδήποτε συμπαίκτη του.
Βήμα 2
Παίζοντας με παρόμοιο τρόπο, ο κεντρικός επιθετικός μπορεί να εκτελέσει τις λειτουργίες, για παράδειγμα, ενός μέσου πτέρυγας. Και ο κεντρικός αμυντικός, με την επιφύλαξη της άμυνας, είναι σε θέση να παίξει στην επιθετική πλευρά. Όπως και το αντίστροφο. Οι ποδοσφαιριστές, επομένως, είναι ένα είδος ελεύθερων καλλιτεχνών, σχεδόν εξίσου ικανοί να υπερασπιστούν και να επιτεθούν καλά.
Βήμα 3
Και το κάνουν στο γήπεδο, αλλάζοντας τις θέσεις και τους ρόλους του παιχνιδιού αρκετά ανεξάρτητα, σε συνεχή κίνηση και προσπαθούν να κρατήσουν την μπάλα υπό έλεγχο. Οι οδηγίες του προπονητή, καθώς και η πολύ εναλλαξιμότητα, η ασφάλιση του άλλου, οι παίκτες ασκούνται σε προκαταρκτικά μαθήματα. Οι βασικές απαραίτητες ιδιότητες είναι η εξαιρετική φυσική κατάσταση, η ταχύτητα λειτουργίας και η παιχνιδιάρικη σκέψη.
Βήμα 4
Οι ιστορικοί του παγκόσμιου ποδοσφαίρου εξακολουθούν να διαφωνούν για το ποιος ήταν ο πρώτος που εφευρέθηκε η τακτική ρύθμιση που κατέστησε δυνατή τη χρήση του συνολικού ποδοσφαίρου. Αλλά τα ονόματα των προπονητών των οποίων οι ομάδες κατάφεραν να επιτύχουν τη μεγαλύτερη επιτυχία με τη βοήθεια ενός τέτοιου συστήματος είναι ακριβώς γνωστά. Πρώτος στη λίστα είναι ο Hugo Maisl, ο οποίος προπονητής της πολύ ισχυρής εθνικής ομάδας της Αυστρίας στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του 1930. Είναι ο Μάισλ, οπαδός του βρετανικού επιτιθέμενου ποδοσφαίρου, ο οποίος κατέχει τη διάσημη φράση "Η καλύτερη άμυνα είναι επίθεση".
Βήμα 5
Για τις εντυπωσιακές επιτυχίες της στα γήπεδα ποδοσφαίρου, η εθνική ομάδα της πατρίδας του συνθέτη Strauss έλαβε ακόμη και το ψευδώνυμο "Wundertim" - "Wonder Team". Έχοντας περάσει 14 αγώνες από τον Απρίλιο του 1931 έως τον Δεκέμβριο του 1932, οι Αυστριακοί δεν υπέστησαν ούτε μια ήττα. Έχοντας καταφέρει να νικήσει τις εθνικές ομάδες της Γερμανίας - 5: 0 και 6: 0, Βέλγιο - 6: 1, Ελβετία - 6: 0, Ουγγαρία - 8: 2, Γαλλία - 4: 0, έγιναν οι ηγέτες των προ- πολεμικό ηπειρωτικό ποδόσφαιρο.
Βήμα 6
Στον τελικό του ανεπίσημου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος-1932, οι πτέρυγες του Μάισλ με σκορ 4: 2 νίκησαν τους μελλοντικούς πρώτους πρωταθλητές του πλανήτη Ιταλών. Παρεμπιπτόντως, ήταν η ιταλική εθνική ομάδα που σταμάτησε τη μετακίνηση των Αυστριακών στο χρυσό του Παγκόσμιου Κυπέλλου, του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Έχοντας τους νικήσει 1: 0, όχι χωρίς σκάνδαλο και τη βοήθεια του Σουηδού διαιτητή Eklind στους ημιτελικούς του τουρνουά στο σπίτι του-1934. Ένα άλλο υψηλό επίτευγμα της «συνολικής» εθνικής ομάδας της Αυστρίας ήταν το ασημένιο μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 1938.
Βήμα 7
Αλλά ήταν ήδη το τραγούδι κύκνου "Wundertim", το οποίο εξέπληξε τόσο τον κόσμο με το πρώτο συνολικό ποδόσφαιρο στην ιστορία. Εκείνη την εποχή, κατάφερε να χάσει όχι μόνο τον προπονητή που πέθανε το 1937 και τον αρχηγό της ομάδας Matthias Sindelar, ο οποίος πέθανε κάτω από άγνωστες συνθήκες, αλλά και άλλους κορυφαίους παίκτες. Έτσι, ο Franz Wagner, ο Karl Zischek και έξι ακόμη ποδοσφαιριστές, ενάντια στη θέλησή τους, συμπεριλήφθηκαν στην εθνική ομάδα της φασιστικής Γερμανίας που είχε καταλάβει την Αυστρία και έστειλε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1938.
Βήμα 8
Παρεμπιπτόντως, ο πρώην ποδοσφαιριστής της μεταπολεμικής αυστριακής εθνικής ομάδας Ernst Happel, ανέφερε τις ιδέες του Hugo Meisl, στα τέλη της δεκαετίας του '60 άρχισε να εφαρμόζει με επιτυχία το συνολικό ποδόσφαιρο στις Κάτω Χώρες. Ωστόσο, το "Wundertim" Νο. 2 εξακολουθεί να θεωρείται η ουγγρική εθνική ομάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1950, που ονομάζεται "Χρυσή Ομάδα" για τις επιτυχίες τους. Ήταν επικεφαλής του τοπικού προπονητή Gustav Shebesh, ο οποίος ενστάλαξε ένα συνολικό σύστημα παιχνιδιού και επέλεξε τους κατάλληλους παίκτες.
Βήμα 9
Από τις 4 Ιουνίου 1950 έως τις 4 Ιουλίου 1954, η Χρυσή Ομάδα από τη Βουδαπέστη, στην οποία έλαμψαν με επιτυχία οι Gyula Grošić, Jeno Buzanski, Gyula Lorant, Ferenc Puskas, Jozsef Bozik, Nandor Hidegkuti και άλλοι παγκόσμιοι ποδοσφαιρικοί αστέρες εκείνων των ετών.. Έχοντας κερδίσει 31 νίκες και τρεις ισοπαλία. Μεταξύ αυτών που κέρδισαν οι Ούγγροι ήταν οι ομάδες της Αγγλίας (6: 3 και 7: 1), της Σουηδίας (6: 0), της Γιουγκοσλαβίας (2: 0), της Ιταλίας (3: 0), της Βραζιλίας (4: 2), της Γερμανίας (8: 3).
Βήμα 10
Με επικεφαλής τον Gustav Shebesh, οι "συνολικοί" Ούγγροι κέρδισαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952 στο Ελσίνκι και έφτασαν στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954. Ήταν σε αυτό, με ήττα 2: 3 από τη Δυτική Γερμανία, ότι η μοναδική και ποτέ επαναλαμβανόμενη σειρά νίκης της ουγγρικής εθνικής ομάδας διακόπηκε. Μετά από αυτό, παρεμπιπτόντως, συνέχισε και συνέχισε για άλλους 18 αγώνες, τελειώνοντας τελικά μόνο το 1956.
Βήμα 11
Το ασημένιο Παγκόσμιο Κύπελλο που κέρδισε πριν από 60 χρόνια ήταν το τελευταίο σημαντικό επίτευγμα της Χρυσής Ομάδας και του συνολικού ποδοσφαίρου του Shebesh, το οποίο μετονόμασε ως «σοσιαλιστικό». Η τύχη της εθνικής ομάδας επηρεάστηκε αρνητικά από τα τραγικά γεγονότα στην Ουγγαρία το 1956 και την επακόλουθη μετανάστευση αρκετών κορυφαίων παικτών, συμπεριλαμβανομένου του καλύτερου επιθετικού Ferenc Puskas, που έφυγε για την Ισπανία. Και ο ίδιος ο προπονητής στάλθηκε σε μια ανεπιθύμητη συνταξιοδότηση.
Βήμα 12
20 χρόνια αργότερα, η εθνική ομάδα της Ολλανδίας παρουσίασε τη δική της εκδοχή του συνολικού ποδοσφαίρου με έντονη έμφαση στον πλήρη έλεγχο της μπάλας και στη συνεχή ουσιαστική κίνηση των παικτών. Επικεφαλής ήταν ο Rinus Michels, μαθητής του βρετανικού προπονητή Jack Reynolds. Ο τελευταίος προπονητής κάποτε ο καλύτερος ολλανδικός σύλλογος Ajax (Άμστερνταμ) και κατάφερε να ενσταλάξει σε αυτήν την ομάδα, συμπεριλαμβανομένου του Michels, τις δεξιότητες ενός συνολικού στυλ παιχνιδιού.
Βήμα 13
Αλλά οι Ολλανδοί, που έδειξαν στον κόσμο τόσο εξαιρετικούς παγκόσμιους δασκάλους ποδοσφαίρου όπως ο Rud Krol, ο Johan Neeskens και ο Johan Cruyff (Cruyff), απέτυχαν να γίνουν οι ισχυρότεροι στον κόσμο. Στον τελικό αγώνα του πρωταθλήματος του 1974 με τη Γερμανία, το "A Clockwork Orange", καθώς η εθνική ομάδα της Ολλανδίας κλήθηκε λόγω της πορτοκαλί στολής και της σχεδόν ασταμάτητης κίνησης στο γήπεδο, κέρδισε μετά από ένα γκολ από το Neeskens. Ωστόσο, στο τέλος έχασε επίσης - 1: 2.
Βήμα 14
Τέσσερα χρόνια αργότερα, η εθνική ομάδα της Ολλανδίας έφτασε και πάλι στον τελικό, στον οποίο, σύμφωνα με την παράδοση του συνολικού ποδοσφαίρου, έχασαν. Αυτή τη φορά σε επιπλέον χρόνο Αργεντινή - 1: 3. Οι Ολλανδοί έκαναν επίσης τη μοντέρνα έκδοση του συνολικού ποδοσφαίρου στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, όπου στον πρώτο γύρο νίκησαν τους τότε παγκόσμιους πρωταθλητές, τους Ισπανούς - 5: 1. Και στο παιχνίδι για την τρίτη θέση, ξεπέρασαν εύκολα την γηπεδούχος ομάδα των Βραζιλιάνων - 3: 0.
Βήμα 15
Στη Σοβιετική Ένωση, η έννοια του συνολικού ποδοσφαίρου συνδέθηκε, πρώτα απ 'όλα, με το όνομα του διάσημου προπονητή της Dynamo Kiev και της εθνικής ομάδας 1970-80 Valery Lobanovsky. Οι ομάδες του φαινόταν τόσο τέλεια "λαδωμένο" και "προσαρμοσμένο" που ακόμη και τα αναγνωρισμένα φαβορί τους υπολογίζονταν. Και οι οπαδοί και οι ειδικοί κάλεσαν μερικές φορές παίκτες όπως οι Oleg Blokhin, Vladimir Bessonov και Alexei Mikhailichenko "μηχανές εξόρυξης χρυσού".
Βήμα 16
Το Dynamo Kiev, ειδικότερα, δύο φορές στην ιστορία του κέρδισε το Κύπελλο Νικητών του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου, νίκησε τους παγκόσμιους πρωταθλητές από την Μπάγερν Μονάχου στο Σούπερ Κύπελλο και έφτασε στους ημιτελικούς του Champions League. Και η εθνική ομάδα της ΕΣΣΔ, με επικεφαλής τον Valery Lobanovsky και χρησιμοποιώντας τα πιο σημαντικά στοιχεία του συνολικού ποδοσφαίρου, έπαιξε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1988 και στο προημιτελικό στάδιο του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 1982.
Βήμα 17
Στο σύγχρονο ρωσικό ποδόσφαιρο δεν υπάρχει συνολικό ποδόσφαιρο με την κλασική του έννοια. Ούτε μεμονωμένες ομάδες ούτε η εθνική ομάδα της χώρας μας το δείχνουν. Αυτή ήταν η κατάσταση που προκάλεσε σε μεγάλο βαθμό την αποτυχημένη απόδοσή της στο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Βραζιλία. Εκεί, η ρωσική ομάδα δεν κατάφερε να βγει από το γκρουπ, αφού δεν κατάφερε να νικήσει τους αντιπάλους της από τη Νότια Κορέα, το Βέλγιο και την Αλγερία.
