Από τη σκοπιά της χημείας, το γαλακτικό οξύ είναι προϊόν αποσύνθεσης ή γλυκόλυση δύο ουσιών - γλυκογόνου και γλυκόζης. Κατά τη διάρκεια της γλυκόλυσης απελευθερώνεται η ενέργεια, κάτι που είναι τόσο απαραίτητο για τους αθλητές κατά τη διάρκεια της προπόνησης.
Από πού προήλθε η γνώμη για την περίσσεια γαλακτικού οξέος στο σώμα
Υπάρχει μια ευρεία πεποίθηση ότι το γαλακτικό οξύ προκαλεί πολλά προβλήματα στους αθλητές και είναι πραγματικός εχθρός, ένα σοβαρό εμπόδιο για μια επιτυχημένη αθλητική καριέρα. Πιστεύεται ότι εάν το επίπεδο γαλακτικού οξέος στο σώμα ενός αθλητή είναι υψηλότερο από το φυσιολογικό, βιώνει σοβαρό πόνο και κράμπες στους μύες, και μπορεί επίσης να εμφανιστεί πείνα οξυγόνου.
Για να κατανοήσουμε λεπτομερέστερα την αλήθεια ή το ψέμα ενός τέτοιου στερεότυπου, πρέπει πρώτα να στραφούμε στη βιοχημεία. Τυπικά, το γαλακτικό οξύ είναι ένα μόριο γλυκόζης που χωρίζεται σε δύο, το οποίο στη διαδικασία του διαχωρισμού - γλυκόλυσης - απελευθερώνει ειδικές ουσίες - πυροσταφυλικά. Οι ανθρώπινοι μύες χρησιμοποιούν αυτές τις ουσίες ως ενεργειακό καύσιμο, και χωρίς αυτές οι μύες απλά δεν μπορούν να συστέλλονται και να χαλαρώνουν, πράγμα που σημαίνει πλήρη αδράνεια.
Ιδιαίτερα απελευθερώνεται πολύ πυροσταφυλικό κατά τη διάρκεια της άσκησης λόγω της αυξημένης έντασης της γλυκόλυσης και η περίσσεια αυτής της ουσίας τελικά μετατρέπεται σε γαλακτικό οξύ. Γι 'αυτό η έντονη προπόνηση οδηγεί συχνά σε υπερβολικό γαλακτικό οξύ στους μυς των αθλητών. Ωστόσο, η άποψη ότι το γαλακτικό οξύ προκαλεί τον χαρακτηριστικό πόνο που συνήθως προσπερνά αθλητές και bodybuilders λίγες μέρες μετά την προπόνηση δεν έχει επιβεβαιωθεί και επιστημονικά αποδειχθεί. Έχουν περάσει δεκαπέντε χρόνια από τότε που οι ειδικοί ανακάλυψαν την πραγματική αιτία του μυϊκού πόνου μετά την προπόνηση - αυτά είναι τα μικροτραύματα των μυϊκών ινών που σχετίζονται με ένα ασυνήθιστα υψηλό φορτίο.
Γιατί το σώμα χρειάζεται γαλακτικό οξύ
Το γαλακτικό οξύ είναι η πιο σημαντική πηγή ενέργειας για ολόκληρο το σώμα. Εάν η αθλητική προπόνηση έχει πολύ υψηλή ένταση, τότε το γαλακτικό οξύ που παράγεται στις λεγόμενες γρήγορες ίνες μεταφέρεται στις αργές ίνες, όπου στη συνέχεια μετατρέπεται σε ενεργειακό καύσιμο.
Στους μυς του αθλητή υποβάλλονται σε επεξεργασία τα τρία τέταρτα του συνολικού όγκου του παραγόμενου γαλακτικού οξέος. Περίπου το ένα τέταρτο του γαλακτικού οξέος από μυϊκές ίνες μεταφέρεται από το κυκλοφορικό σύστημα στο ήπαρ και τα νεφρά, όπου υποβάλλονται σε επεξεργασία με επιτυχία. Έτσι, η διαδεδομένη πεποίθηση για τη λεγόμενη «περίσσεια» γαλακτικού οξέος στο σώμα δεν έχει καμία επιστημονική επιβεβαίωση σήμερα.
