Το αλπικό σκι έχει πάψει από καιρό να είναι μια καθαρά αθλητική πειθαρχία, καθιστώντας μια πολύ δημοφιλή μορφή ενεργού αναψυχής για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Οι Άλπεις θεωρούνται η γενέτειρα του σκι κατάβασης, αλλά τώρα υπάρχουν πίστες σκι ακόμη και σε χώρες όπου δεν υπάρχει απολύτως χιόνι. Όλα επιτρέπουν σε όλους να κάνουν σκι, ανεξάρτητα από την εμπειρία και τα αθλητικά προσόντα.
Όλες οι πίστες του σκι, ανάλογα με τους δείκτες πολυπλοκότητας, μπορούν να χωριστούν υπό όρους σε διάφορες κατηγορίες.
Μονοπάτια για αρχάριους
Οι πράσινες πλαγιές είναι από τις πιο απλές. Οι αρχάριοι σκιέρ μπορούν να κινηθούν κατά μήκος τους "σε ευθεία γραμμή", σχεδόν χωρίς ταχύτητα. Έτσι, παρουσία μιας ελαφρώς μεγαλύτερης κλίσης, υπάρχει πάντα αντίθετη προκατάληψη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ακόμη και σκιέρ που δεν ξέρουν πώς να γυρίσουν θα σταματήσουν σίγουρα. Τέτοια μονοπάτια φροντίζονται προσεκτικά έτσι ώστε να μην υπάρχουν προσκρούσεις.
Δεν υπάρχουν περιορισμοί ηλικίας στο αλπικό σκι. Μπορείτε να ξεκινήσετε από 4-6, 11-12 και 14-15 ετών. Και η ηλικία συνταξιοδότησης δεν αποτελεί καθόλου εμπόδιο στο σκι.
Μέσο επίπεδο
Στη συνέχεια δυσκολεύονται οι μπλε πλαγιές - προορίζονται για σκιέρ του λεγόμενου ενδιάμεσου επιπέδου. Σε διαδρομές αυτού του τύπου, αυξάνεται η απόκλιση ορισμένων τμημάτων, μαζί με μεταβλητή ανακούφιση. Χαρακτηρίζονται επίσης από την απουσία λοφίσκων, απότομων αλλαγών στις ανάγλυφες πλαγιές, από την παρουσία αυξημένης απότομης. Όλα αυτά κάνουν την κατάβαση στο μπλε κομμάτι πιο ποικίλη και ενδιαφέρουσα, και οι ευθείες, συχνές ενότητες με ελαφριά κλίση σας επιτρέπουν να οδηγείτε με ταχύτητα.
Μονοπάτια για επαγγελματίες
Τα κόκκινα τρεξίματα θεωρούνται δύσκολα. Είναι ειδικά σχεδιασμένα για αθλητές υψηλού επιπέδου. Μονοπάτια αυτού του τύπου διακρίνονται από ακόμη μεγαλύτερη απόκλιση, την απουσία επίπεδων τμημάτων με συνδυασμό μικρών απότομων θέσεων. Για να κάνετε σκι σε τέτοιες πίστες, πρέπει να είστε πολύ καλοί σε στροφές μικρής ακτίνας σε παράλληλα σκι, τα οποία σας επιτρέπουν να σβήσετε την ταχύτητα στο χρόνο. Οι έμπειροι σκιέρ στις κόκκινες πλαγιές μπορούν να κάνουν σκι σε μικρά και μεγάλα τόξα σε όλο το φάσμα ταχύτητας. Τέτοια μονοπάτια είναι προσεκτικά φροντισμένα, καθώς με μεγάλο αριθμό σκιέρ, μπορεί να εμφανιστούν προσκρούσεις μέχρι το τέλος της ημέρας.
Η πρώτη θέση ανάμεσα στις καλύτερες πίστες του σκι καταλαμβάνεται από το Canadian Whistler. Βρίσκεται 120 χιλιόμετρα από το Βανκούβερ.
Επίσης, μια σειρά από πίστες εκτός πίστας με λιγότερη απόκλιση εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία, η οποία, λόγω των φυσικών χαρακτηριστικών, δεν μπορεί να προταθεί για σκιέρ με μικρή εμπειρία σκι. Οι πλαγιές αυτού του τύπου επισημαίνονται συχνά με κόκκινη διακεκομμένη γραμμή.
Τα μαύρα μονοπάτια είναι ιδιαίτερα δύσκολα - έχουν σχεδιαστεί για επαγγελματίες, καθώς χαρακτηρίζονται από δύσκολες ενότητες, από σκληρές απότομες σανίδες με προσκρούσεις έως παρθένα χιόνια, όχι ήπια, αλλά στενά μέρη, απότομες στροφές με διάφορες πλαγιές. Στα διαγράμματα, τέτοιες καταβάσεις υποδεικνύονται με μια μαύρη διακεκομμένη γραμμή. Περιλαμβάνει επίσης τεχνητά χτυπήματα για το halfpipe, mogul και άλματα για snowboarders.
