Οι πρώτοι Ολυμπιακοί διαγωνισμοί σκοποβολής πραγματοποιήθηκαν το 1896 στην Αθήνα. Τότε μόνο άνδρες συμμετείχαν στον διαγωνισμό. Από το 1968, οι γυναίκες άρχισαν επίσης να ανταγωνίζονται σε αυτήν την πειθαρχία.
Στο πρόγραμμα των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων, η σκοποβολή έγινε ανεξάρτητο άθλημα το 1996. Τώρα σε αυτόν τον διαγωνισμό παίζονται 15 σετ βραβείων.
Τα ολυμπιακά γυρίσματα υποδιαιρούνται σε σφαίρες και παγίδες. Το πρώτο είναι φτιαγμένο από όπλα σε τουφέκια. Εάν χρησιμοποιούνται πνευματικά όπλα, τότε πυροβολούνται από απόσταση 10 μέτρων. Για τα πυροβόλα όπλα, η απόσταση μεταξύ του σκοπευτή και του στόχου πρέπει να είναι 25 ή 50 μέτρα.
Κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού πυροβόλων όπλων ανδρών, οι αθλητές πυροβολούν 60 φορές με ένα πιστόλι και ένα τουφέκι. Οι γυναίκες δέχονται 40 προσπάθειες.
Οι άνδρες κάνουν 60 βολές από πιστόλι από απόσταση 25 και 50 μ. Ο χρόνος μετράται από μικρότερη απόσταση. Οι αθλητές πυροβολούν 2 φορές, 30 φορές από 25 μέτρα.
Η τρίτη άσκηση σκοποβολής είναι με ένα αθλητικό τουφέκι. Αυτή η πειθαρχία, με τη σειρά της, χωρίζεται σε δύο τύπους: από μια επιρρεπής θέση και από 3 θέσεις. Στον πρώτο διαγωνισμό, οι αθλητές πυροβολούν 60 βολές από 50 μ. Στο δεύτερο διαγωνισμό, πραγματοποιείται μια σειρά βολών: πρώτα, ξαπλωμένη, μετά από το γόνατο και τελικά στάση. Οι άνδρες πυροβολούν 40 βολές από κάθε θέση από απόσταση 50 μέτρων έως τον στόχο και μια γυναίκα - 20 βολές στην ίδια απόσταση. Όσο περισσότερους πόντους σκοράρει, τόσο πιο κοντά θα είναι η νίκη.
Η λήψη Skeet διαφέρει στο ότι πραγματοποιείται στο ύπαιθρο σε περιοχές λήψης. Το όπλο που χρησιμοποιείται είναι ένα ομαλό όπλο. Η λήψη πραγματοποιείται σε στόχους πτήσης (skeet). Κατά τον υπολογισμό των αποτελεσμάτων της απόδοσης, λαμβάνεται υπόψη ο αριθμός των σπασμένων στόχων. Υπάρχουν διάφοροι τύποι περιπτέρων. Στρογγυλές βάσεις, βάσεις τάφρων και διπλή σκάλα χρησιμοποιούνται για ανδρικούς αγώνες. Το πρωτάθλημα μεταξύ των γυναικών καθορίζεται σε στρογγυλό περίπτερο και σκάλα.
