Στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του XXX που έληξαν στο Λονδίνο, οι καλύτεροι αθλητές του πλανήτη απονεμήθηκαν 302 φορές με μετάλλια υψηλότερου επιπέδου. Ωστόσο, αν και τα μετάλλια για την πρώτη θέση ονομάζονται χρυσά, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει μεγάλο μέρος αυτού του ευγενικού μετάλλου σε αυτά. Αλλά η αξία αυτών των αθλητικών τροπαίων, φυσικά, δεν μετράται από την αξία του μετάλλου από το οποίο κατασκευάζονται.
Τα μετάλλια των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου έχουν διάμετρο 85 mm και πάχος 7 mm και το βάρος των βραβείων διαφόρων ονομασιών κυμαίνεται από 375 έως 400 γραμμάρια. Τα μετάλλια για την πρώτη και τη δεύτερη θέση είναι 92,5% ασημένια. Τα μετάλλια για τη δεύτερη θέση στην απαιτούμενη μάζα συμπληρώνονται με χαλκό, και στα υψηλότερα βραβεία προστίθεται χρυσός στον χαλκό - η επικάλυψη αυτού του μετάλλου είναι 1,34% της συνολικής μάζας, ή περίπου 6 γραμμάρια. Στα χάλκινα βραβεία 97% χαλκός, 2,5% ψευδάργυρος και 0,5% κασσίτερος. Είναι περίεργο το γεγονός ότι τα μέταλλα που χρησιμοποιούσαν τα μετάλλια εξορύσθηκαν κοντά στην Αμερικανική Σολτ Λέικ Σίτι και στη Μογγολική κατάθεση Oyu Tolgoi, ψευδάργυρος από την Αυστραλία και κασσίτερος από τη βρετανική κομητεία του Cornwell.
Στην ιστορία των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, τα υψηλότερα βραβεία έγιναν από καθαρό χρυσό μόνο μία φορά - στο IV Sports Forum, το οποίο πραγματοποιήθηκε επίσης το 1908 στο Λονδίνο. Στη συνέχεια, το μετάλλιο είχε διάμετρο μόνο 3,3 cm, αλλά περιείχε έως και 25 γραμμάρια ευγενή μέταλλο. Οι Βρετανοί δεν ήταν υποχρεωμένοι να το κάνουν αυτό - στο Πρώτο Ολυμπιακό Συνέδριο, που πραγματοποιήθηκε το 1894 στο Παρίσι, εγκρίθηκε ο Ολυμπιακός Χάρτης, ο οποίος έθεσε επίσης γενικά πρότυπα για τα βραβεία στους αθλητές. Είπε ότι τα μετάλλια για την πρώτη θέση θα πρέπει να είναι από ασήμι 925 και να καλύπτονται με 6 γραμμάρια χρυσού. Ωστόσο, τότε σπάνια τηρήθηκαν αυτοί οι κανόνες - για παράδειγμα, στην Ολυμπιάδα ΙΙ, η οποία πραγματοποιήθηκε στον ίδιο χώρο όπου υιοθετήθηκε ο χάρτης, στους νικητές απονεμήθηκαν ορθογώνια χάλκινα μετάλλια με ασημένια επίστρωση. Σε όλα τα παιχνίδια που πραγματοποιούνται μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το υιοθετημένο πρότυπο παρατηρείται με μεγαλύτερη ακρίβεια - η περιεκτικότητα σε χρυσό στα μετάλλια κυμαίνεται από 6 έως 6,5 γραμμάρια.
Εάν η τιμή ενός μετάλλου μετριέται από τα συστατικά του μέταλλα, το χρυσό μετάλλιο του Λονδίνου 2012 θα πρέπει να αποτιμάται στα 644 $, το ασήμι στα 330 $ και το χάλκινο στα 5 $. Ωστόσο, υπάρχει προηγούμενο όταν ένας Πολωνός αθλητής έβαλε ένα μετάλλιο που έλαβε στην Αθήνα για δημοπρασία και έλαβε σχεδόν 82.500 $ για αυτό.
