Έχετε δει ποτέ τη ροή ενός ποταμού ή τα κύματα της θάλασσας, ή πώς ο άνεμος κουνάει δέντρα ή γρασίδι σε ένα χωράφι; Έχετε δει τον ήχο της βροχής; Τότε πώς οι σταγόνες βροχής τυμπάνουν στα φύλλα δέντρων και λακκούβες; Έχετε δει ποτέ πώς ο άνεμος φυσά ξηρό φύλλωμα ή έχετε ακούσει τον θόρυβο του στα κλαδιά των τεράστιων πεύκων; Έχετε ακούσει ποτέ καταρράκτη στα βουνά; Νιώσατε τον τρόμο της γης κάτω από τα πόδια σας κατά τη διάρκεια ενός σεισμού, τους ισχυρούς τρόμους του; Εάν δεν το έχετε κάνει ποτέ πριν, τότε κάντε το. Παρατηρήστε τη φύση. Μετά το σκαθάρι σέρνεται στο έδαφος. Ή ένα πουλί που πετά - προσπαθήστε να ακούσετε τον θόρυβο από τα φτερά του. Ακούστε προσεκτικά το θόρυβο του ρυακιού. Ή αγγίξτε τις πέτρες που θερμαίνονται από τον ήλιο - νιώστε τη ζεστασιά τους.
Και αν είστε προσεκτικοί στις παρατηρήσεις σας, θα ανακαλύψετε καταπληκτικά πράγματα που δεν έχετε παρατηρήσει στο παρελθόν. Ή το ήξεραν στην παιδική ηλικία, αλλά το ξέχασαν. Θα δείτε ότι ο κόσμος γύρω σας είναι ζωντανός. Η φύση γύρω σου είναι ζωντανή. Και όλα είναι σε συνεχή κίνηση. Αυτή η κίνηση την κάνει ζωντανή. Ακόμα και αυτό που φαίνεται να είναι στατικό με την πρώτη ματιά είναι στην πραγματικότητα σε συνεχή κίνηση. Τα δέντρα και το γρασίδι μεγαλώνουν και πεθαίνουν. Στη θέση τους, ένα άλλο γρασίδι μεγαλώνει, νέα δέντρα. Τα ποτάμια και οι ροές αλλάζουν τα κανάλια τους. Ακόμα και βουνά μεγαλώνουν ή πεθαίνουν. Η γη αλλάζει συνεχώς την τοπογραφία της.
Και μπορείτε να παρακολουθείτε τη φύση για πάρα πολύ καιρό. Και αυτό είναι όλο, γιατί η φύση είναι αρμονική. Τα μάτια δεν κουράζονται ποτέ να βλέπουν τη θάλασσα ή τα σύννεφα, τα δέντρα ή τα λουλούδια. Κανείς δεν ενοχλείται ποτέ από τον θόρυβο του ανέμου ή τον θόρυβο της βροχής, το χτύπημα των κυμάτων. Αντίθετα, ηρεμεί, γεμίζει με αρμονία. Ακόμη και ο θόρυβος μιας καταιγίδας ή βροντής είναι ευχάριστος στο αυτί.
Και οι μυρωδιές του δάσους, των βοτάνων, των αγριολούλουδων; Είναι φυσικά και ευχάριστα για κάθε άτομο.
Αυτή η αρμονία, αυτή η αρχέγονη φυσικότητα είναι εγγενής στη φύση. Σε αντίθεση με αυτό που κάνει ένα άτομο.
Όλα όσα δημιουργήθηκαν από τον άνθρωπο, σε σύγκριση με τη φύση, μεταφέρουν μόνο υποκειμενικές πληροφορίες. Και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αλλά οι δημιουργίες του ανθρώπου, οι δημιουργίες του μυαλού του, φέρνουν τη δυσαρμονία στη φύση. Εάν οι δημιουργίες της φύσης ταιριάζουν αρμονικά στο περιβάλλον, τότε οι δημιουργίες του ανθρώπινου μυαλού φαίνονται δυσαρμονικές στο πλαίσιο της φύσης. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι ο ανθρώπινος νους, το έργο του νου, έχει υποκειμενικό χαρακτήρα - ο νους αντιλαμβάνεται την ειρήνη και την ομορφιά μόνο στο πλαίσιο της αντίληψής του. Και όσο περισσότερο το μυαλό αντιλαμβάνεται τη φύση, τον κόσμο, ως κάτι που μπορεί να χρησιμοποιήσει, τόσο περισσότερη δυσαρμονία φέρνει στον κόσμο. Υπάρχει μια σύγκρουση μεταξύ φύσης και ανθρώπου.
Αλλά ο άνθρωπος δεν είναι ο βασιλιάς της φύσης και όχι ο κύριος του. Ο άνθρωπος ρυθμίζει μόνο τον εαυτό του από τη δραστηριότητά του, αλλά δεν μπορεί να παραβιάζει τους νόμους της ζωντανής φύσης. Αν και έβαλε τον εαυτό του πάνω από τη φύση, διαχωρίστηκε από αυτήν, αλλά εξακολουθεί να είναι μέρος αυτής. Είναι μέρος του ζωντανού κόσμου της φύσης. Σε αυτόν υπάρχει κάτι που ο ίδιος δεν υπόκειται - αυτή είναι η ζωή του.
Ένα άτομο δεν ξέρει πώς γεννιέται, πώς ζει και πώς πεθαίνει. Σπούδασε τις φυσιολογικές διαδικασίες που συμβαίνουν σε αυτόν, αλλά αυτές είναι μόνο παρατηρήσεις. Ξέρει τώρα πώς λειτουργεί, αλλά δεν ξέρει γιατί λειτουργεί. Ένα άτομο δεν ξέρει σε τι βασίζεται η ζωή του και όλη η ζωντανή φύση. Τι νόμοι.
Ως εκ τούτου, η γιόγκα ως επιστήμη της ανθρώπινης φύσης δίνει μεγάλη προσοχή στην αναπνοή.
Η αναπνοή είναι το θεμέλιο της ζωής, η πηγή της. Όταν ένα άτομο γεννιέται, παίρνει την πρώτη του ανάσα και, με τον ερχομό του θανάτου, κάνει την τελευταία του ανάσα. Αυτό είναι που κάνει ένα άτομο ζωντανό, τον κάνει μέρος της φύσης. Η αναπνοή δεν εξαρτάται από ένα άτομο - ζει τη δική του παράλληλη ζωή. Ένα άτομο δεν το παρατηρεί - είναι τόσο φυσικό.
Η αναπνοή είναι το ίδιο κίνημα ζωής με ένα ποτάμι ή άνεμο. Είναι στον ίδιο ρυθμό με τον περιβάλλοντα χώρο, με το περιβάλλον. Αλλά με την αναπνοή συνδέεται η ποιότητα ζωής. Ένα άτομο δεν μπορεί να βοηθήσει την αναπνοή, αλλά πώς αναπνέει, πώς η αναπνοή του προσαρμόζεται στον κόσμο, εξαρτάται από αυτόν.
Δείτε πώς λειτουργεί η φύση. Παρακολουθήστε τις διαδικασίες της. Ο κόσμος αναπνέει συνεχώς - και η εισπνοή και η εκπνοή του είναι η άμπωτη και η ροή των θαλασσών, η αλλαγή της ημέρας και της νύχτας, το καλοκαίρι και το χειμώνα, η γέννηση και ο θάνατος. Και η αναπνοή μας έχει επίσης τους δικούς της κύκλους, όπως οι κύκλοι της φύσης. Με την εισπνοή γεννιούνται και με την εκπνοή πεθαίνουμε. Αναπνέοντας, αναπνέουμε τη ζωή μέσα μας, και με την εκπνοή, αναπνέουμε τη ζωή μας. Και αυτή η διαδικασία είναι ατελείωτη. Έτσι ζουν τα δέντρα και οι πέτρες. Έτσι αναπνέουν οι θάλασσες και οι ωκεανοί. Έτσι κινείται το φεγγάρι γύρω από τη γη - ο αιώνιος σύντροφός του. Έτσι κινείται η γη γύρω από τον ήλιο. Και ο ήλιος είναι γύρω από το κέντρο του γαλαξία μας. Και αυτή η μαγική διαδικασία είναι ατελείωτη.
Και έχοντας συνειδητοποιήσει την αναπνοή μας, ερχόμαστε στη συνειδητοποίηση της ζωής γύρω μας. Όσο περισσότερο στηριζόμαστε σε αυτό που μας υπαγορεύει ο νους, τόσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τη φύση. Όσο περισσότερο αισθανόμαστε τον κόσμο, τόσο περισσότερο κλείνουμε την απόσταση μεταξύ μας και του κόσμου. Φέρνοντας την αναπνοή μας σε έναν ρυθμό με τη φύση, συγχρονίζοντας την με τη φύση, κερδίζουμε το αίσθημα του εαυτού μας ως μέρος της γης, μέρος των διαδικασιών της ζωής και του θανάτου της.
Νιώθοντας την αναπνοή του, το χτύπημα της καρδιάς του, την κίνηση του αίματος μέσα από τις φλέβες, ένα άτομο πλησιάζει την πηγή αυτής της ίδιας της ζωής, που βρίσκεται μέσα του. Φτάνει στην πληρότητα της ζωής, της φυσικότητας. Έρχεται στην ομορφιά και την αρμονία των εσωτερικών και εξωτερικών ιδιοτήτων που του επιτρέπουν να υπερβαίνει τις δυνατότητές του. Να κάνει τον εαυτό του - μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία να αναπτύξετε τις δυνατότητές σας, τη συνείδησή σας σε ατελείωτα ύψη
