Εάν αποφασίσετε να ασχοληθείτε σοβαρά με το τρέξιμο, πρέπει να έχετε μια γενική κατανόηση των φυσιολογικών και ανατομικών χαρακτηριστικών που είναι εγγενείς σε αυτόν τον τύπο αθλητισμού. Αυτές οι γνώσεις θα σας βοηθήσουν να οικοδομήσετε σωστά ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα, να επεξεργαστείτε σωστά την τεχνική της κίνησης και να σας προστατεύσει από πιθανούς τραυματισμούς που συναντώνται συχνά κατά το τρέξιμο.
Το τρέξιμο είναι ένα ευέλικτο άθλημα επειδή συνδυάζει διαφορετικές κινήσεις και περιλαμβάνει μια ποικιλία μυϊκών ομάδων. Φυσικά, το κύριο φορτίο κατά την εκτέλεση πέφτει στο μυοσκελετικό σύστημα. Μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά μέχρι τώρα, εμπειρογνώμονες στον τομέα του υγιούς τρόπου ζωής υποστηρίζουν εάν το τρέξιμο του φορτίου προάγει πραγματικά την ανάπτυξη των μυών, έχει ευεργετική επίδραση στο σώμα ή εάν το τρέξιμο δεν οδηγεί σε αξιοσημείωτα θετικά αποτελέσματα, έχοντας επιβλαβείς επιπτώσεις στους μύες και συνδέσμους.
Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι το τρέξιμο έχει ευεργετική επίδραση στον καρδιακό μυ. Αυτό το θετικό αποτέλεσμα αρχίζει να εκδηλώνεται αμέσως μετά την έναρξη της συστηματικής εκπαίδευσης. Η απόδοση του καρδιακού μυός αυξάνεται σταδιακά, αρχίζει να αντλεί όλο και περισσότερο αίμα και λειτουργεί πολύ πιο ενεργά. Τα τοιχώματα της καρδιάς αυξάνονται ελαφρώς σε μέγεθος, γεγονός που οδηγεί σε αύξηση του αυλού των στεφανιαίων αρτηριών. Ως αποτέλεσμα, το μυοκάρδιο τροφοδοτείται με αίμα σε βελτιωμένη λειτουργία.
Προκειμένου ο καρδιακός μυς να εμπλακεί περισσότερο στην εργασία, αρκεί να κάνετε τζόκινγκ για ενάμισι έως δύο μήνες, τρεις φορές την εβδομάδα. Εκτός από τη βελτίωση της εργασίας του καρδιακού μυός κατά την εκτέλεση, ο μεταβολισμός επιταχύνεται και η παροχή αίματος στους μυς του σώματος που συμμετέχουν ενεργά στο τρέξιμο φορτίου βελτιώνεται.
Το τρέξιμο αναπτύσσει, φυσικά, τους μυς των ποδιών. Με αυτόν τον τύπο κίνησης, το μεγαλύτερο φορτίο πέφτει σε διαφορετικές μυϊκές ομάδες, το οποίο εξαρτάται από την τεχνική τρεξίματος και τις συγκεκριμένες συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιείται η προπόνηση.
Όταν ανεβαίνετε, οι μύες που βρίσκονται στο μπροστινό μέρος του κάτω ποδιού, οι οποίοι υπό κανονικές συνθήκες δεν χρησιμοποιούνται πρακτικά, είναι πιο ενεργοί. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά τον προγραμματισμό του φορτίου, καθώς η ανηφόρα και το τζόκινγκ σε ανώμαλο έδαφος μπορεί αρχικά να προκαλέσει πόνο στην περιοχή του κάτω ποδιού. Με την προπόνηση, τέτοιες δυσάρεστες αισθήσεις εξαφανίζονται.
Το τρέξιμο σε μια ευθεία, επίπεδη περιοχή περιλαμβάνει τους μυς του πίσω μέρους του κάτω ποδιού και του μηρού. Οι μύες του εκτεινόμενου εκτίθενται πιο ενεργά στο φορτίο κατά την υπέρβαση των μικρών αποστάσεων υψηλής ταχύτητας, όπου το τρέξιμο, κατά κανόνα, πραγματοποιείται στο μπροστινό μέρος.
Με τη σωστή τεχνική, οι μύες της πλάτης, του λαιμού και των κοιλιακών θα εμπλακούν. Ένα σοβαρό φορτίο πέφτει στη ζώνη του ώμου και στα χέρια, τα οποία βοηθούν ενεργά το σώμα κατά τη διάρκεια έντονης λειτουργίας. Μια καλά αναπτυγμένη τεχνική χεριών κατά το τρέξιμο σας επιτρέπει να διατηρήσετε την ισορροπία και να ρυθμίσετε τον ρυθμό κίνησης, ειδικά σε δύσκολες ενότητες της πίστας.
Με αυστηρή τήρηση των ιατρικών συστάσεων, το τρέξιμο γενικά έχει πολύ ευεργετική επίδραση τόσο στη γενική ανάπτυξη των λειτουργιών του σώματος όσο και στην εργασία διαφόρων μυϊκών ομάδων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η προπόνηση τρεξίματος περιλαμβάνεται απαραίτητα στο πρόγραμμα προπόνησης για αθλητές που ασχολούνται με τη φυσική κατάσταση, τα αθλητικά παιχνίδια και ακόμη και την αθλητική γυμναστική.
