Με την πρώτη ματιά, τα περισσότερα αθλητικά γεγονότα φαίνονται αρκετά απλά και πρωτόγονα. Αλλά αυτό δεν ισχύει καθόλου - για να αποφευχθεί η σύγχυση ή η παρανόηση της κατάστασης, κάθε άθλημα έχει σαφείς κανονισμούς και ένα σύνολο κανόνων που έχουν διαμορφωθεί με την πάροδο των ετών. Η παράταση, όπως πολλές άλλες σημαντικές έννοιες, έχει εισαχθεί και τελειοποιηθεί σε όλη την ύπαρξη του αθλητισμού.
Σε πολλούς διαγωνισμούς, οι κανόνες προβλέπουν μια σαφή χρονική περίοδο κατά την οποία πραγματοποιείται ένας αγώνας ή μονομαχία. Και μερικές φορές συμβαίνει ότι δεν είναι δυνατόν να καθοριστεί ο νικητής στον καθορισμένο χρόνο. Γι 'αυτό, η "υπερωριακή" επινοήθηκε - επιπλέον χρόνος που μπορεί να δώσει κάποια χαρά της νίκης και άλλες - την πικρία της ήττας.
Ο επιπλέον χρόνος, ανάλογα με το τουρνουά ή το άθλημα, έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Για να καταλάβετε λίγο για τέτοιες λεπτές αποχρώσεις, πρέπει να λάβετε υπόψη τις υπερωρίες που υπάρχουν σε διάφορα αθλήματα.
Επιπλέον χρόνος στο ποδόσφαιρο
Οι κανόνες του πιο δημοφιλούς αθλητισμού στον πλανήτη θεωρούνται πολύ απλοί. Αλλά έχουν υποστεί πολλές φορές αλλαγές, προσθήκες και ακυρώσεις που είναι πλέον δύσκολο να πούμε με βεβαιότητα πόσες υπήρχαν και πόσες από αυτές υπάρχουν σήμερα. Οι υπερωρίες με τη μορφή που μπορούμε να παρατηρήσουμε τώρα δεν εμφανίστηκαν αμέσως. Αρχικά, οι επαναλήψεις χρησίμευαν ως εναλλακτική λύση - εάν η συνάντηση τελείωσε με ισοπαλία, τότε πραγματοποιήθηκε εκ νέου αγώνα την επόμενη μέρα. Αυτή η φόρμα δεν κράτησε πολύ, καθώς η επανάληψη ήταν πολύ κουραστική για τους παίκτες και τους οπαδούς, και οι αγώνες ήταν λιγότερο θεαματικοί.
Οι περισσότεροι από τους διαγωνισμούς έχουν κανονικό πρωτάθλημα. Το τρόπαιο σχεδιάζεται καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν (σχεδόν ένα ολόκληρο έτος), οι ομάδες συναντιούνται και κερδίζουν πόντους. Αυτός με τους περισσότερους πόντους γίνεται πρωταθλητής. Σε τέτοια ράλι, δεν είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί ο νικητής σε κάθε αγώνα.
Αλλά εκτός από το κύριο πρωτάθλημα, υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός άλλων αγώνων (ειδικά πολλοί από αυτούς στην Αγγλία), οι κληρώσεις των φλυτζανιών πραγματοποιούνται καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν με βάση την αρχή του "Playoffs", με άλλα λόγια, αγώνες εξάλειψης. Για να προσδιοριστεί ο νικητής της συνάντησης, οι υπερωρίες χρησιμοποιούνται σε αυτό το στάδιο. Σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, αυτές είναι δύο περιόδους των δεκαπέντε λεπτών η καθεμία, αλλά αν μετά από αυτό το σκορ εξακολουθεί να δείχνει ισοπαλία, αποδίδεται πέναλτι.
Το 1993, οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι βρήκαν μια καινοτομία που, κατά τη γνώμη τους, ήταν να αυξήσει την ψυχαγωγία των επερχόμενων αγώνων. Κατά τη διάρκεια των πλέι οφ, άρχισαν να χρησιμοποιούν την αρχή του Golden Goal. Εάν, μετά από ένα τεταρτημόριο ενενήντα λεπτών κανονικού χρόνου, το ίδιο αποτέλεσμα έβγαινε στον πίνακα αποτελεσμάτων, οι κριτές όρισαν υπερωρίες - 2 δεκαπέντε λεπτά. Το πρώτο γκολ που σκόραρε αποφάσισε το αποτέλεσμα ολόκληρου του αγώνα.
Αυτή η αρχή εφαρμόστηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996 και στη συνέχεια σημειώθηκε ο πρώτος χρυσός στόχος στην ιστορία του αθλητισμού. Ο Oliver Bierhoff σημείωσε το νικητήριο γκολ για τη Γερμανία.
Αυτός ο κανόνας χρησιμοποιήθηκε επίσης στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, όπου ο πρωτοπόρος ήταν ο Γάλλος αθλητής Laurent Blanc, ο οποίος σκόραρε την εθνική ομάδα της Παραγουάης στο 1/8 του κυπέλλου. Παρά την ενεργή χρήση του, ο «χρυσός στόχος» δεν ριζώθηκε · καταργήθηκε το 2004.
Χωρίς να εγκαταλείψουμε τις προσπάθειες διαφοροποίησης των αρχών του ποδοσφαίρου, το 2004 εισήχθη η αρχή «Silver Goal», η οποία χρησιμοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Εάν ένα γκολ είχε σημειωθεί στα πρώτα 15 λεπτά της παράτασης, τότε το παιχνίδι δεν θα συνεχιστεί. Το ασημένιο γκολ σχεδόν δεν εμφανίστηκε με κανέναν τρόπο και δεν επηρέασε το αποτέλεσμα των περισσότερων αγώνων. Και ως εκ τούτου, μετά το τέλος του πρωταθλήματος, το διοικητικό συμβούλιο ποδοσφαιρικών ενώσεων ακύρωσε αυτόν τον κανόνα και το ποδόσφαιρο επέστρεψε στις παραδοσιακές υπερωρίες και τα πέναλτι.
Χακί
Το «Battle on the Ice» επίσης δεν έφτασε αμέσως στις υπερωρίες, επιπλέον, το σύγχρονο χόκεϋ δεν είναι σχεδόν παρόμοιο με τις πρώτες του μορφές. Τώρα η έννοια του «draw» στο περιβάλλον του χόκεϋ δεν υπάρχει κατ 'αρχήν. Αν νωρίτερα οι ομάδες αγωνίστηκαν για δύο πόντους και σε περίπτωση ισοπαλίας, τους χωρίζονταν απλά στο μισό, τότε με την έλευση του συστήματος τριών πόντων, οι κανόνες αναθεωρήθηκαν.
Η κλήρωση καταργήθηκε και οι υπερωρίες άρχισαν να εμφανίζονται σε αγώνες όλο και πιο συχνά. Ο νικητής έλαβε 3 πόντους εάν ο αγώνας έληξε σε χρόνο κανονισμού και σε υπερωρίες ή πέναλτι μετά το παιχνίδι (ανάλογο με τις ποινές) οι ομάδες μοιράστηκαν πόντους: δύο για τον νικητή και έναν για τον ηττημένο.
Στο NHL, και πιο πρόσφατα στο KHL, οι κανόνες άλλαξαν ξανά: όπως και πριν, παίζονται 2 πόντοι, αλλά δεν υπάρχει ισοπαλία. Η νικήτρια ομάδα θα λάβει δύο πόντους ανεξάρτητα από το αν ο αγώνας τελειώνει σε κανονικό ή επιπλέον χρόνο. Η ομάδα που χάνει, από την άλλη πλευρά, δεν λαμβάνει πόντους στον χρόνο ρύθμισης, αλλά σε περίπτωση ήττας σε υπερωρίες ή σε πέναλτι, θα προσθέσει έναν βαθμό στο πλεονέκτημά της.
Οι αγώνες χόκεϊ παίζονται σε μορφή παίκτη 5 προς 5 συν τερματοφύλακες που προσπαθούν να νικήσουν έναν αντίπαλο σε τρία μισά λεπτά. Αυτό το μοτίβο παραμένει αμετάβλητο τόσο στους αγώνες κανονικής περιόδου όσο και στα πλέι οφ.
Όσον αφορά τις υπερωρίες, υπάρχει μια προφανής διαφορά: στην κανονική σεζόν 3 για 3 παίκτες "επαναφέρουν" μία επιπλέον περίοδο πέντε λεπτών, μετά την οποία ανατίθενται οι πυροβολισμοί, και στα πλέι οφ, σε περίπτωση ίσου σκορ, 4 για 4 παίξτε μόνο μία επιπλέον περίοδο είκοσι λεπτών, χωρίς πέναλτι. Εάν η υπερωρία είναι αναποτελεσματική, διορίζεται άλλο, και ούτω καθεξής μέχρι το πρώτο ξωτικό. Ως αποτέλεσμα, οι αγώνες χόκεϊ, για τη χαρά των οπαδών της τηλεόρασης, μπορούν να διαρκέσουν για ώρες.
Αλλα αθλήματα
Στο συγκρότημα, η παράταση είναι ένα σχεδόν μυστικιστικό και μη ρεαλιστικό φαινόμενο, οι ίδιες βαθμολογίες είναι σπάνιες εδώ, και ακόμη λιγότερο σε τουρνουά πλέι-οφ. Παρ 'όλα αυτά, οι κληρώσεις συμβαίνουν και οι κανονισμοί ορίζουν το διορισμό της παράτασης σε περίπτωση αποτελέσματος ισοπαλίας: δύο τμήματα δέκα λεπτών σύμφωνα με τον κανόνα του ίδιου "χρυσού γκολ" - δηλαδή, μέχρι να επιτευχθεί το πρώτο γκολ.
Υπάρχει επίσης ραντεβού για επιπλέον χρόνο στη λίστα κανόνων μπάσκετ. Εάν, μετά από τέσσερα τέταρτα, οι ίδιοι αριθμοί ανάβουν στον πίνακα αποτελεσμάτων, εκχωρείται μια παράταση πέντε λεπτών. Εάν αυτή η ώρα δεν είναι αρκετή για να καθορίσει τη νίκη, προσθέτουν άλλα 5 λεπτά - και ούτω καθεξής μέχρι το τέλος της νίκης.
Στο ράγκμπι-7, μετά από ισοπαλία σε χρόνο κανονισμού, διορίζονται δύο ημίχρονα των πέντε λεπτών, οι αντίπαλοι παίζουν μέχρι την πρώτη αποτελεσματική δράση ενός από τα κόμματα.
Αμερικανικό ποδόσφαιρο (δεν πρέπει να συγχέεται με το ράγκμπι, αυτό είναι μόνο μια παραλλαγή του!) Έχει επίσης υπερωρίες. Εάν οι ομάδες παίζουν για ισοπαλία, τους απονέμονται επιπλέον 15 λεπτά, αλλά αυτό είναι το μέγιστο, και εάν οι ομάδες αποτύχουν να κερδίσουν έναν επιπλέον βαθμό, το σκορ παραμένει ισοπαλία. Αλλά στα πλέι οφ αυτού του αθλήματος, οι υπερωρίες ανατίθενται έως ότου αποκαλυφθεί ένας νικητής.
Επιπλέον χρόνος προβλέπεται επίσης στις πολεμικές τέχνες, για παράδειγμα, στην πάλη. Έχοντας κερδίσει τον ίδιο αριθμό πόντων μετά από κανονικό χρόνο, οι μαχητές έχουν την ευκαιρία να κερδίσουν σε υπερωρίες, που διαρκεί μέχρι την πρώτη αποτελεσματική δράση, αλλά όχι περισσότερο από τρία λεπτά.
Εναλλακτική λύση για τις υπερωρίες
Σε ορισμένα αθλήματα, η ανάγκη για υπερωρίες αποκλείεται από τους κανονισμούς του ανταγωνισμού. Στο βόλεϊ, για παράδειγμα, παίζεται ένας αγώνας έως ότου μία από τις ομάδες κερδίσει σε τρία σετ. Ο μέγιστος αριθμός σετ είναι πέντε, οπότε αποδεικνύεται ότι η ισοπαλία εξαλείφεται.
Η κατάσταση είναι περίπου η ίδια στο τένις: οι συμμετέχοντες παίζουν δύο σετ για να κερδίσουν · σε μεγάλα τουρνουά, οι άνδρες παίζουν έως και τρία σετ.
Και στα δύο αθλήματα, εάν το αποφασιστικό σετ τελειώσει με το ίδιο σκορ, καλείται ισοπαλία στο οποίο ο νικητής απονέμεται στον παίκτη ή την ομάδα που κερδίζει πρώτα έναν ορισμένο αριθμό πόντων.
Μπορείτε επίσης να επισημάνετε το μπέιζμπολ. Αυτό το άθλημα είναι πολύ διαφορετικό από τα υπόλοιπα, αλλά ακόμη και εδώ υπάρχει ένα είδος υπερωρίας. Ο αγώνας χωρίζεται σε «innings», υπάρχουν εννέα συνολικά. Εάν στο τέλος του αγώνα το σκορ παραμένει ίσο, διορίζεται ένα άλλο inning - και ούτω καθεξής μέχρι να κερδίσει μία από τις ομάδες.
