Τον Μάιο του 1931 στη Βαρκελώνη, κατά τη σύνοδο της ΔΟΕ, αποφασίστηκε ότι οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1936 θα διεξαχθούν στο Βερολίνο και οι χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες - σε δύο άλλες γερμανικές πόλεις - Γκάρμις και Παρτενκίρχεν. Αυτές οι πόλεις κέρδισαν τον αγώνα ενάντια στις γερμανικές πόλεις Schreiberhau και Braunlag, καθώς και το St. Moritz (Ελβετία). Συνολικά 646 αθλητές συμμετείχαν στους Αγώνες, συμπεριλαμβανομένων 80 γυναικών, από 28 χώρες. Έπαιξαν 17 σετ βραβείων. Για πρώτη φορά, Αυστραλοί, Έλληνες, Ισπανοί, Βούλγαροι αθλητές και αθλητές από το Λιχτενστάιν συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ένα θυελλώδες κύμα διαμαρτυρίας ξέσπασε από χώρες και αθλητές που δεν ήθελαν να έρθουν σε μια χώρα με φασιστικό καθεστώς, αλλά η ΔΟΕ δεν αντέδρασε σε αυτό. Ωστόσο, η Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων έκανε μεγάλες προσπάθειες για να εξασφαλίσει ότι περισσότερες χώρες και αθλητές συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έτσι, ως απάντηση στη δήλωση της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής των ΗΠΑ ότι δεν είχαν αρκετά χρήματα για να στείλουν την εθνική ομάδα στη Γερμανία, ήρθε μια ανώνυμη δωρεά (50.000 $).
Η γερμανική ηγεσία προσπάθησε να διαδώσει το καθεστώς της, το μίσος της για τους Εβραίους. Ωστόσο, πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής στη ΔΟΕ και ιδιαίτερα στον πρόεδρό της, Henri de Bayeux-Latour. Σε μια συνομιλία με τον Καγκελάριο του Ράιχ, Αδόλφος Χίτλερ, είπε ότι πλάκες και ασπίδες με επιγραφές όπως «οι Εβραίοι είναι ανεπιθύμητοι εδώ» ή «Τα σκυλιά και οι Εβραίοι δεν επιτρέπονται» πρέπει να αφαιρεθούν από τους δρόμους της πόλης και τις πόρτες τουαλέτας, επειδή έρχονται σε αντίθεση με τις Ολυμπιακές παραδόσεις. Τότε ο Χίτλερ έθεσε την ερώτηση: "Κύριε Πρόεδρε, όταν σας προσκαλούνται να επισκεφθείτε, δεν διδάσκετε στους ιδιοκτήτες πώς να φροντίζουν το σπίτι, έτσι;" Ωστόσο, ο Latour βρήκε μια απάντηση: «Λυπάμαι, καγκελάριος, αλλά όταν η σημαία με πέντε δαχτυλίδια εμφανίζεται στο γήπεδο, δεν είναι πλέον Γερμανία. Αυτή είναι η Ολυμπία, και είμαστε οι κύριοι σε αυτό. " Μετά από αυτό, τα σημάδια αφαιρέθηκαν. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρχε ένας Εβραίος αθλητής στη γερμανική εθνική ομάδα - ο Rudi Bal.
Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, το φασιστικό καθεστώς αντιμετώπισε τους αθλητές που έπαιξαν σκληρά στο Γκάρμις-Παρτενκίρχεν. Ένα από τα πιο θλιβερά παραδείγματα είναι η φυλάκιση σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του νορβηγικού Birger Ruud, ενός δύο φορές πρωταθλητή ολυμπιακού άλματος σκι.
Για πρώτη φορά, στο Ολυμπιακό πρόγραμμα συμπεριλήφθηκαν διαγωνισμοί αλπικού σκι. Συμμετείχαν άνδρες και γυναίκες. Οι πρωταθλητές ήταν οι Γερμανοί - Christel Krantz και Franz Pfnur.
Η ΔΟΕ απαγόρευσε στους εκπαιδευτές σκι να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς και, παρεμπιπτόντως, ήταν επαγγελματίες. Αυστριακοί και Ελβετοί σκιέρ μποϊκοτάρισαν τους Αγώνες. Μόνο λίγοι Αυστριακοί πήγαν στην αρχή, και ακόμη και τότε υπό τη σημαία της Γερμανίας.
Επίσης, για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες, πραγματοποιήθηκε το ανδρικό ρελέ σκι 4x10 χλμ. Οι Φινλανδοί έγιναν πρωταθλητές σε αυτό. Ο Νορβηγός σκέιτερ Ivar Ballangrud έγινε ο ήρωας των Ολυμπιακών Αγώνων, κερδίζοντας χρυσό σε αποστάσεις 500, 5000 και 10000 μ. Και χρυσός σε απόσταση 1500 μ. Εδώ ο φαινομενικός σκέιτερ από τη Νορβηγία Sonya Heni κέρδισε το τρίτο (και, παρεμπιπτόντως), το τελευταίο) χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Στο χόκεϊ, οι Καναδοί έχασαν απροσδόκητα στον τελικό από τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία, ωστόσο, αποτελούνταν από ντόπιους του Καναδά.
Τα αθλήματα επίδειξης ήταν ο στρατιωτικός αγώνας περιπολίας και το απόθεμα πάγου (βαυαρικό παιχνίδι πάγου) Η κύρια διαφορά μεταξύ της «αποστράγγισης πάγου» και του κατσαρώματος είναι ότι η ταχύτητα κίνησης των λίθων με τη βοήθεια πινέλων δεν αλλάζει.
Αποτέλεσμα: μια αυτοπεποίθηση νίκη των Νορβηγών στο ομαδικό γεγονός (7 χρυσά, 5 ασημένια και 3 χάλκινα μετάλλια). Ο δεύτερος - οι Γερμανοί, λόγω της επιτυχίας των σκιέρ (3-3-0), ο τρίτος - των Σουηδών (2-2-3).
