Το 1998, για τρίτη φορά στην ιστορία, οι Ολυμπιακοί Αγώνες πραγματοποιήθηκαν στην Ιαπωνία. Η πρωτεύουσα των αγώνων ήταν η πόλη του Ναγκάνο. Αυτά τα παιχνίδια έχουν γίνει γνωστά για την εξαιρετική οργάνωση και τις υψηλότερης ποιότητας αθλητικές εγκαταστάσεις.
Ο χώρος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1998 καθορίστηκε σε συνεδρίαση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής το 1991. Το Salt Lake City ήταν ένας ισχυρός ανταγωνιστής του Nagano. Ωστόσο, η επιτροπή αποφάσισε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν δύο συνεχόμενα παιχνίδια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε τελική ανάλυση, ο θερινός διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε το 1996 στην Ατλάντα.
Οι Αγώνες του 1998 παρακολούθησαν 72 χώρες. Ειδικότερα, μόνο αθλητές από τη Νότια Αφρική και την Κένυα ήρθαν από την Αφρική. Παραδοσιακά, αυτό είναι λιγότερο από τα μισά κράτη που στέλνουν τις ομάδες τους στους θερινούς αγώνες. Αυτό οφείλεται κυρίως στο υψηλό κόστος της προπόνησης αθλητών σε πολλούς χειμερινούς κλάδους. Για παράδειγμα, τα καροτσάκια απαιτούν την κατασκευή διαφόρων τύπων μονοπατιών. Επιπλέον, σε πολλές χώρες απλά δεν υπάρχουν κατάλληλες καιρικές συνθήκες, γεγονός που καθιστά την εκπαίδευση ακόμη πιο ακριβή.
5 χώρες έστειλαν τους αθλητές τους στους αγώνες για πρώτη φορά - πΓΔΜ, Κένυα, Ουρουγουάη, Αζερμπαϊτζάν και Βενεζουέλα.
Κατά παράδοση, το παιχνίδι άνοιξε ο αρχηγός κράτους - αυτοκράτορας της Ιαπωνίας Akihito.
Υπήρξαν αλλαγές στο πρόγραμμα παιχνιδιών σε σύγκριση με προηγούμενους διαγωνισμούς. Συγκεκριμένα, διοργανώθηκαν διαγωνισμοί σε δύο νέα αθλήματα - curling και skateboard. Και στο χόκεϊ, όχι μόνο οι άνδρες αλλά και οι γυναικείες ομάδες άρχισαν να ανταγωνίζονται.
Στην ανεπίσημη κατάταξη μεταλλίων, η Γερμανία κατέλαβε την πρώτη θέση, η οποία αποτέλεσε έκπληξη για τους ειδικούς στον αθλητισμό. Αθλητές από αυτήν τη χώρα έχουν κερδίσει 29 μετάλλια διαφόρων ονομαστικών αξιών. Η Νορβηγία ακολούθησε σχεδόν 4 μετάλλια πίσω. Η Ρωσία ήρθε τρίτη, ξεπερνώντας τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες μπορούν να θεωρηθούν ένα καλό αποτέλεσμα, δεδομένης της αποχώρησης ορισμένων σοβιετικών αθλητών στις ομάδες των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών, καθώς και της συνολικής δύσκολης κατάστασης της οικονομίας, η οποία επηρέασε επίσης τη χρηματοδότηση του αθλητισμού.
Ο πιο επιτυχημένος αθλητής των αγώνων μπορεί να θεωρηθεί ο Νορβηγός σκιέρ Bjorn Dalen, ο οποίος έλαβε τρία χρυσά μετάλλια.
