Υπάρχουν διάφοροι τύποι χόκεϊ, αλλά το πιο δημοφιλές είναι το χόκεϊ επί πάγου, το οποίο έχει γίνει ένα αθλητικό παιχνίδι γνωστό σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Οι αγώνες χόκεϊ επί πάγου προσελκύουν τόσους θεατές όσο και ποδοσφαιρικούς αγώνες. Είναι παράδοξο ότι η ιστορία της εμφάνισης του χόκεϋ εξακολουθεί να περιέχει πολλές αντιφάσεις.
Η γέννηση του χόκεϊ επί πάγου
Η επίσημη έκδοση λέει ότι το χόκεϊ επί πάγου γεννήθηκε στον Καναδά, ή πιο συγκεκριμένα, στο Μόντρεαλ. Όταν οι Άγγλοι άποικοι μετακόμισαν στον Καναδά, μεταξύ άλλων, έφεραν μαζί τους ένα δημοφιλές παιχνίδι με κλαμπ και μια μπάλα στο γρασίδι - χόκεϊ. Ωστόσο, το σκληρότερο κλίμα της χώρας τους ανάγκασε να κάνουν αλλαγές στους κανόνες ενός από τους αγαπημένους τους διαγωνισμούς. Το 1765, τα πατίνια δεν είχαν ακόμη επινοηθεί, οπότε οι Καναδοί βρήκαν μια πρωτότυπη διέξοδο: προσάρμοσαν κοπτικά τυριών στα παπούτσια τους. Το χόκεϋ εκείνη την εποχή ήταν πολύ διαφορετικό από τα μοντέρνα αθλήματα. Συγκεκριμένα, το παιχνίδι δεν παιζόταν με ξωτικό, αλλά με μπάλα, και ο αριθμός των παικτών στο γήπεδο έφτανε μερικές φορές 50 άτομα κάθε φορά.
Η λέξη "χόκεϊ" προέρχεται πιθανότατα από την παλιά γαλλική λέξη "hoquet", που σήμαινε το προσωπικό ενός βοσκού με ένα χαρακτηριστικό γάντζο στο τέλος. Ήταν με αυτές τις σανίδες που οι παίκτες χτύπησαν την μπάλα παίζοντας στο γρασίδι.
Ωστόσο, ο πρώτος επίσημος αγώνας χόκεϊ πραγματοποιήθηκε πολύ αργότερα: το 1875 στην πατρίδα του, Μόντρεαλ. Τότε ήταν που ο στόχος εμφανίστηκε στον πάγο και οι παίκτες αγωνίστηκαν για την κατοχή του ξύλινου ξωτικού. Οι πρώτοι επτά κανόνες του χόκεϊ επί πάγου δημιουργήθηκαν από φοιτητές σε ένα πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ το 1877. Από σύγχρονη άποψη, αυτοί οι κανόνες ήταν αρκετά αυστηροί, καθώς, για παράδειγμα, οι ομάδες απαγορεύτηκαν να κάνουν αντικαταστάσεις και οι παίκτες αναγκάστηκαν να παίξουν ολόκληρο τον αγώνα με μία ομάδα. Η μόνη εξαίρεση ήταν η επιλογή όταν ένας από τους παίκτες του χόκεϋ τραυματίστηκε, αλλά εδώ υπήρχαν επίσης περιορισμοί: μόνο ένας τραυματισμένος παίκτης μπορούσε να αντικατασταθεί, μόνο την τελευταία περίοδο και μόνο κατόπιν συμφωνίας με την αντίπαλη ομάδα.
Ο εξοπλισμός για την προστασία των παικτών χόκεϋ από τραυματισμό κατά τη διάρκεια του πρώτου επίσημου αγώνα στο Μόντρεαλ λήφθηκε από το οπλοστάσιο των παικτών του μπέιζμπολ.
Ανάπτυξη και αναγνώριση
Έκτοτε, το χόκεϊ επί πάγου στον Καναδά έχει αναπτυχθεί εντατικά: το ξύλινο ξωτικό αντικαταστάθηκε με ένα καουτσούκ, τα δίχτυα εμφανίστηκαν στο γκολ και ακόμη και το μεταλλικό σφύριγμα του διαιτητή, που κολλήθηκε στα χείλη του στο κρύο, άλλαξε σε πλαστικό. Για λόγους ψυχαγωγίας, επιτρέπονται οι αντικαταστάσεις. Περίπου τριάντα χρόνια μετά τον πρώτο επίσημο αγώνα, το νέο χόκεϊ προσέλκυσε το ενδιαφέρον των κατοίκων της Ευρώπης και το 1908 ιδρύθηκε η Διεθνής Ομοσπονδία Χόκεϊ επί Πάγου. Και ήδη το 1920, το χόκεϊ επί πάγου συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων που πραγματοποιήθηκαν στην Αμβέρσα. Στη συνέχεια, η νίκη πήρε τους Καναδούς, καθώς και το χρυσό στους επόμενους δύο Ολυμπιακούς Αγώνες.
Εν τω μεταξύ, ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα το πρωτότυπο του χόκεϊ επί πάγου ήταν γνωστό στην Ευρώπη ήδη από τον 16ο αιώνα. Τα χαρακτικά από εκείνες τις εποχές απεικονίζουν πράγματι μια ομάδα ανθρώπων, που πιθανώς παίζουν κάποιο είδος παιχνιδιού στον πάγο. Ωστόσο, η ανάπτυξη του σύγχρονου χόκεϊ επί πάγου ξεκίνησε στον Καναδά, και κανείς δεν πρόκειται να διαφωνήσει με αυτό.
