Γυναικείο πατινάζ μόνο εμφανίστηκε το 1906, όταν η Διεθνής Ένωση Πατινάζ (ISU) άρχισε να διεξάγει ξεχωριστούς διαγωνισμούς για γυναίκες και άνδρες. Ήδη το 1908, το γυναικείο single skating συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η Maige Sayers κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1908 για να συμπεριλάβει παγοδρομίες γυναικών. Το 1901, αυτή η εξαιρετική Άγγλος γυναίκα άρχισε να συμμετέχει σε ανδρικούς διαγωνισμούς, δεδομένου ότι οι χωριστοί διαγωνισμοί γυναικών δεν επιτρέπονταν τότε. Επιπλέον, έγινε παγκόσμια πρωταθλητής για δύο συνεχόμενα χρόνια, το 1906 και το 1907.
Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Sonya Henie από τη Νορβηγία έγινε το πιο διάσημο σκέιτερ στον κόσμο. Κέρδισε όλους τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 1927-1936 και ήταν η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε τον άξονα.
Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, οι ευρωπαϊκές χώρες σταμάτησαν να εκπαιδεύονται, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς συνέχισαν να εκπαιδεύονται. Ως αποτέλεσμα, ο χρυσός των Ολυμπιακών Αγώνων του 1948 πήγε στην Καναδική Barbara Ann Scott. Έγινε επίσης διάσημη για το ότι ήταν η πρώτη γυναίκα που έκανε διπλά λουτ το 1942.
Το 1952, η Αγγλίδα Genette Alwegg, η νικήτρια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1951, κέρδισε τον Ολυμπιακό χρυσό. Οι παραστάσεις της διακρίθηκαν από τη σαφήνεια και την τελειότητα των υποχρεωτικών μορφών.
Για πολλά χρόνια στο γυναικείο πατινάζ, όλα τα βραβεία πήραν αμερικανικές γυναίκες. Ο Tenley Albright (ολυμπιακός χρυσός το 1956) και η Carol Heiss (χρυσός το 1960, ασήμι το 1954) καθιέρωσαν ένα σαφές ομοιόμορφο στυλ - το κύριο πράγμα σε αυτό είναι η ευελιξία, η πλαστικότητα, η θεαματική χορογραφία και πολύ υψηλής ποιότητας τεχνικά στοιχεία. Αυτό το στυλ εγκρίθηκε περαιτέρω από τις αμερικανικές γυναίκες Peggy Fleming (χρυσός Ολυμπιακός 1968) και την Dorothy Hamill (χρυσός Ολυμπιακός 1976).
Η σκέιτερ από την Αυστρία, η Beatrice Schuba, άφησε επίσης το στίγμα της στο γυναικείο πατινάζ. Λόγω της εκτέλεσης των απαιτούμενων αριθμών με την υψηλότερη ποιότητα, έλαβε την τελευταία βαθμολογία για αριθμούς πάνω από 5 βαθμούς και έλαβε το χρυσό των Ολυμπιακών Αγώνων του 1972.
Τη δεκαετία του 1980, φιγούρες από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας μπήκαν στη σκηνή, φέρνοντας ένα καινοτόμο αθλητικό στυλ στο γυναικείο πατινάζ, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτουν τις καλλιτεχνικές τους ικανότητες. Το 1980, η Anette Petsch κέρδισε ολυμπιακό χρυσό, και οι επόμενοι δύο Ολυμπιακοί Αγώνες, 1984 και 1988, κέρδισαν η Katharina Witt, με τέλεια τεχνικά στοιχεία και αρμονικά προγράμματα.
Το 1992, ο Ολυμπιακός χρυσός στο γυναικείο πατινάζ ξεπέρασε τους Αμερικανούς - τον πήρε ο Κρίστι Γιαμαγκούτσι. Έγινε διάσημη που κέρδισε την πρώτη θέση στα πρωταθλήματα των ΗΠΑ και στα singles και στο πατινάζ ζευγών.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1994, η Ουκρανική Oksana Baiul διακρίθηκε, εντυπωσιάζοντας όλους με την ποιότητα των στοιχείων και την εξαιρετική συναισθηματικότητα της απόδοσής της.
Ο χρυσός των Ολυμπιακών Αγώνων του 1998 και του 2002 επέστρεψε στις αμερικανικές γυναίκες. Οι νικητές ήταν η Tara Lipinski (η νεότερη νικήτρια των παιχνιδιών σε μεμονωμένους κλάδους) και η Sarah Hughes (κέρδισε χάρη σε μεγάλο αριθμό δύσκολων στοιχείων - στο δωρεάν πρόγραμμα πραγματοποίησε 7 τριπλά άλματα, συμπεριλαμβανομένων 2 καταρράκτες 3 + 3).
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2006 στο Τορίνο ώθησαν το αμερικανικό σχολείο στη δεύτερη θέση (Sasha Cohen - silver). Ο χρυσός κέρδισε η ιαπωνική γυναίκα Shizuka Arakawa, έγινε η πρώτη ιαπωνική σκέιτερ που κέρδισε τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βανκούβερ του 2010, η πρώτη θέση κατέλαβε ο εκπρόσωπος της Νότιας Κορέας Kim Yong A. Έγινε η πρώτη σκέιτερ που έχει όλους τους υψηλότερους δυνατούς τίτλους: στην καριέρα της σε όλους τους διαγωνισμούς, βρέθηκε πάντα στο βάθρο. Ο Kim Young Ah κέρδισε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το Πρωτάθλημα Four Continents, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, τον Τελικό του Grand Prix.
