Για το δικαίωμα φιλοξενίας των Ολυμπιακών Αγώνων μεταξύ των χωρών που υπέβαλαν αιτήσεις, υπάρχει πάντα ένας επίμονος αγώνας. Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1980 δεν αποτελούν εξαίρεση. Ο χώρος ήταν η ήσυχη αμερικανική πόλη της λίμνης Placid, η οποία φιλοξένησε ήδη τους χειμερινούς αγώνες του 1932.
Η επιλογή της Λίμνης Πλάσιντ να φιλοξενήσει τους 13ους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες ανακοινώθηκε τον Οκτώβριο του 1974 στην 74η Σύνοδο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ). Αρχικά, εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τέσσερις άλλες χώρες αγωνίστηκαν για το δικαίωμα να φιλοξενήσουν τους επόμενους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες: τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Νορβηγία και την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Στο πλαίσιο των προτάσεών τους, οι πιθανότητες μιας μικρής λίμνης Placid με πληθυσμό περίπου δύο χιλιάδων ανθρώπων, επιπλέον, ήδη φιλοξενούν τους Ολυμπιακούς το 1932, φαινόταν σχεδόν μηδενική. Ωστόσο, τέσσερις άλλοι υποψήφιοι απέσυραν τις αιτήσεις τους, οπότε η ΔΟΕ δεν είχε άλλη επιλογή από το να εκχωρήσει το δικαίωμα να φιλοξενήσει τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στη Λίμνη Πλάσιντ.
Γιατί άλλοι αιτούντες εγκατέλειψαν ξαφνικά τον αγώνα για το δικαίωμα να φιλοξενήσουν τα παιχνίδια και να αποσύρουν τις υποψηφιότητές τους; Η απόφασή τους πρέπει να εξεταστεί υπό το φως της πολιτικής κατάστασης της εποχής. Η ΕΣΣΔ και οι Ηνωμένες Πολιτείες αγωνίστηκαν για το δικαίωμα να φιλοξενήσουν τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980, ενώ υπήρχαν σαφώς περισσότεροι υποστηρικτές αυτών των αγώνων στη Μόσχα. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν λάβουν το δικαίωμα να φιλοξενήσουν ούτε τους καλοκαιρινούς ούτε τους χειμερινούς αγώνες, αυτό θα θεωρούσε σημαντική αποτυχία στην πολιτική αρένα. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Καναδάς, η Γαλλία, η Νορβηγία και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας απέσυραν τις υποψηφιότητές τους ακριβώς κατόπιν συμφωνίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το αποτέλεσμα ήταν η επιλογή στην 74η σύνοδο της ΔΟΕ της Λίμνης Πλάσιντ ως τόπος διεξαγωγής των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων και ήδη στην επόμενη συνεδρία της ΔΟΕ στις 23 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς, η Μόσχα εγκρίθηκε ως χώρος για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980. Ως αποτέλεσμα, διατηρήθηκε η ισοτιμία μεταξύ των υπερδυνάμεων, την οποία η Ολυμπιακή Επιτροπή, η οποία ποτέ δεν ήθελε να είναι η ακραία στις διαφορές μεταξύ της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ, ήταν σίγουρα χαρούμενη.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η ΔΟΕ βρέθηκε σε μια δύσκολη κατάσταση. Έτσι, το 1970, έλαβε μια πραγματικά απόφαση του Σολομώντα κατά τον καθορισμό του χώρου για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976. Οι διαγωνιζόμενοι ήταν η Μόσχα, το Λος Άντζελες και το Μόντρεαλ. Συνειδητοποιώντας ότι η επιλογή μιας υπερδύναμης θα περιπλέκει αναπόφευκτα τις σχέσεις με μια άλλη, η ΔΟΕ επέλεξε το Μόντρεαλ ως τόπο διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι ενδιαφέρον, στις αρχές του 1980, οι Ηνωμένες Πολιτείες ζήτησαν από την Ολυμπιακή Επιτροπή να ακυρώσει τη διοργάνωση των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων στη Μόσχα ως μία από τις κυρώσεις για την εισαγωγή σοβιετικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, αλλά η ΔΟΕ δεν έλαβε μια τέτοια απόφαση.
Οι νικητές των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1980 στη λίμνη Placid στη γενική κατάταξη των μεταλλίων ήταν σοβιετικοί αθλητές, οι οποίοι κέρδισαν 10 χρυσά, 6 ασημένια και 6 χάλκινα μετάλλια. Η δεύτερη θέση πήρε οι Ολυμπιακοί από τη ΛΔΓ με 9 χρυσά μετάλλια, 7 ασημένια και 7 χάλκινα μετάλλια. Η τρίτη θέση πήρε αθλητές από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίοι έλαβαν 6 χρυσά, 4 ασημένια και 2 χάλκινα μετάλλια.
