Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες είναι ένας διεθνής αθλητικός διαγωνισμός για άτομα με ειδικές ανάγκες, δηλαδή άτομα με ειδικές ανάγκες. Πραγματοποιούνται μετά τους κύριους Ολυμπιακούς Αγώνες, στους ίδιους χώρους όπου αγωνίστηκαν οι Ολυμπιακοί αθλητές. Αυτή η διαδικασία εισήχθη ανεπίσημα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ του 1988, και το 2001 κατοχυρώθηκε σε συμφωνία μεταξύ της ΔΟΕ και της IPC.
Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες επιδιώκουν πολλούς στόχους ταυτόχρονα, ο κύριος από τους οποίους είναι να αποδείξει ότι τα άτομα με αναπηρίες, εάν το επιθυμούν και επιμελή, μπορούν να επιστρέψουν σε μια πλήρη και επιτυχημένη ζωή. Η ιδέα ότι τα άτομα με αναπηρία μπορούν να παίξουν αθλήματα ανήκε στον Λούντβιχ Γκούτμαν, νευροχειρουργός στο Νοσοκομείο Stoke Mandeville στο Έιλσμπερι της Αγγλίας, όπου οι βετεράνοι του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου υποβλήθηκαν σε θεραπεία. Εισήγαγε ενεργά τα αθλήματα στη διαδικασία θεραπείας, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι είναι χρήσιμο για τους ασθενείς όχι μόνο στη σωματική, αλλά και στην ψυχολογική έννοια.
Η πρώτη εκδήλωση τοξοβολίας αναπηρικών καρεκλών Stoke Mandeville πραγματοποιήθηκε στις 28 Ιουλίου 1948. Συνέπεσαν στο χρόνο με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Στη συνέχεια άρχισαν να διοργανώνονται κάθε χρόνο, και από το 1952, όταν οι χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων από την Ολλανδία συμμετείχαν επίσης στον διαγωνισμό, έλαβαν διεθνές καθεστώς.
Το 1960, οι αγώνες IX Stoke Mandeville, που πραγματοποιήθηκαν όχι μόνο για βετεράνους πολέμου, πραγματοποιήθηκαν στη Ρώμη. Έχουν μια άνευ προηγουμένου κλίμακα: 400 αθλητές αναπηρικών αμαξιδίων από 23 χώρες διαγωνίστηκαν. Και από τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, που πραγματοποιήθηκαν το 1964 στο Τόκιο, έλαβαν το ανεπίσημο όνομα "Παραολυμπιακοί Αγώνες". Ταυτόχρονα, τραγουδήθηκε ο ύμνος αυτών των διαγωνισμών και υψώθηκε η σημαία.
Ο όρος «Παραολυμπιακός» ήταν μια συμβίωση δύο εννοιών: «παράλυση» και «ζευγάρι» (μεταφράστηκε από τα Ελληνικά - «κοντά», «κοντά»). Δηλαδή, υπογραμμίστηκε ότι πρόκειται για αθλητικούς αγώνες για άτομα με ειδικές ανάγκες, που διεξάγονται στο πνεύμα των Ολυμπιακών ιδανικών. Ο όρος «Παραολυμπιακός» υιοθετήθηκε τελικά το 1988, όταν πραγματοποιήθηκαν οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στη Σεούλ. Αθλητές με αναπηρία αγωνίστηκαν στους ίδιους χώρους με τους συμμετέχοντες στους Ολυμπιακούς Αγώνες που έληξαν πρόσφατα. Ήταν βαθιά συμβολικό και έκανε μεγάλη εντύπωση στο κοινό. Και το 2001, αυτή η πρακτική επισημοποιήθηκε επίσημα με κοινή απόφαση της ΔΟΕ και της IPC.
