Το 1992, οι Ολυμπιακοί Αγώνες πραγματοποιήθηκαν στη Βαρκελώνη. Είναι η πρώτη φορά που η Ισπανία φιλοξένησε αθλητικό γεγονός αυτού του επιπέδου. Αυτή ήταν μια καλή ευκαιρία για τη χώρα να δείξει την οικονομική της επιτυχία μετά το τέλος του αυταρχικού καθεστώτος.
Το 1992 έγινε αρκετά δύσκολο για πολλά κράτη πολιτικά. Αυτό δεν θα μπορούσε παρά να επηρεάσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ομάδες από 169 χώρες συμμετείχαν στους αγώνες, αλλά η ΕΣΣΔ και η Γιουγκοσλαβία δεν ήταν μεταξύ αυτών - αυτές οι χώρες είχαν χωριστεί εκείνη τη στιγμή σε διάφορα κράτη. Στην περίπτωση των αθλητών της πρώην ΕΣΣΔ, αποφασίστηκε να σχηματιστεί μια Ενωμένη Ομάδα, που θα αγωνιστεί κάτω από μια λευκή σημαία με Ολυμπιακούς δακτυλίους. Ωστόσο, η Λετονία, η Λιθουανία και η Εσθονία αποφάσισαν να παίξουν ως ξεχωριστές εθνικές ομάδες. Παρόμοια κατάσταση συνέβη με τη Γιουγκοσλαβία. Οι τρεις αποσχισμένες χώρες - η Κροατία, η Σλοβενία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη - παρουσίασαν ανεξάρτητες ομάδες. Οι υπόλοιποι Γιουγκοσλαβικοί αθλητές αγωνίστηκαν στην ομάδα των Ανεξάρτητων Ολυμπιακών Συμμετεχόντων.
Η νέα ομάδα έγινε επίσης η γερμανική εθνική ομάδα, για πρώτη φορά μετά την ενοποίηση της χώρας που παίζει μαζί. Για πρώτη φορά, αθλητές από τη Ναμίμπια πήγαν στους αγώνες.
Παρά την απώλεια των αθλητών της Βαλτικής, η Ενωμένη Ομάδα της πρώην ΕΣΣΔ κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση στην ανεπίσημη κατάταξη μεταλλίων. Οι κολυμβητές και οι γυμναστές ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένοι. Στα ομαδικά αθλήματα, η γυναικεία ομάδα μπάσκετ κέρδισε χρυσό.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήρθαν στη δεύτερη θέση με σημαντικό περιθώριο στον αριθμό των χρυσών μεταλλίων. Οι Αμερικανοί δρομείς και οι παίκτες του τένις έχουν παραδοσιακά επιδείξει υψηλό επίπεδο δεξιοτήτων.
Η τρίτη ήταν η εθνική ομάδα της ενωμένης Γερμανίας, καθώς μπόρεσε να στείλει τους καλύτερους αθλητές της ΛΔΓ και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στους αγώνες, οι οποίοι είναι πολύ ισχυροί σε αθλητικούς όρους. Η τέταρτη ήταν η Κίνα, η οποία ήταν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα για εκείνη τη χώρα εκείνη την εποχή. Η αξιοπρεπής απόδοση των Κινέζων αθλητών έδειξε ότι η χώρα δίνει όλο και μεγαλύτερη προσοχή στον αθλητισμό. Τα τελικά αποτελέσματα αυτής της πολιτικής παρατηρήθηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες της δεκαετίας του 2000, όταν η Κίνα έγινε ένας από τους αναγνωρισμένους ηγέτες στα θερινά σπορ.
