Οι Ολυμπιακοί Αγώνες άρχισαν να γίνονται τον 8ο αιώνα π. Χ. στην επικράτεια της Αρχαίας Ελλάδας στην περιοχή της Ολυμπίας, η οποία θεωρούσε τότε ιερό τόπο. Υπάρχουν αρκετοί μύθοι για την προέλευσή τους, ο κύριος από τους οποίους είναι ο θρύλος του Βασιλιά Ιφίτη, ο οποίος έλαβε εντολή από την ιέρεια του Απόλλωνα να διοργανώσει αθλητικές εκδηλώσεις προς τιμήν των Ολυμπιακών θεών. Ένα τέτοιο αθλητικό φεστιβάλ ήταν απαραίτητο για τον τερματισμό του πολέμου που έσπασε την Ελλάδα εκείνη την εποχή. Φροντίζοντας για την ασφάλεια των αθλητών και των θεατών, δημόσια πρόσωπα έχουν καθιερώσει τη σειρά των αγώνων για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Τα παιχνίδια δεν ήταν μέρος σύγκρουσης, οπότε ο πιο σημαντικός κανόνας ήταν η πλήρης απαγόρευση όπλων όλων των τύπων σε αυτά. Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων σε όλη την Ελλάδα, πραγματοποιήθηκε ανακωχή μεταξύ των μαχητικών περιοχών.
Η δεύτερη βασική αρχή ήταν η ειλικρίνεια των αθλητών που συμμετείχαν. Παρά το γεγονός ότι τα σκάνδαλα ντόπινγκ δεν ήταν εξοικειωμένα με τους πολίτες της Αρχαίας Ελλάδας, υπήρχαν ήδη απόπειρες δωροδοκίας συμμετεχόντων ή δικαστών. Ένας αθλητής που πιάστηκε σε τέτοια αντιαθλητική συμπεριφορά θα μπορούσε να υποβληθεί σε σωματική τιμωρία ή σε μεγάλο πρόστιμο.
Οποιοσδήποτε ελεύθερος Έλληνας θα μπορούσε να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες και δεν επιτρέπεται να αγωνίζονται σκλάβοι και άνθρωποι από άλλες χώρες. Υπάρχει η άποψη ότι ο Μέγας Αλέξανδρος έπρεπε να αποδείξει την ελληνική του καταγωγή για να συμμετάσχει στον διαγωνισμό.
Οι πρώτες και τελευταίες μέρες των Ολυμπιακών Αγώνων αφιερώθηκαν στη θυσία. Κάθε αθλητής είχε τον δικό του θεό προστάτη, του οποίου η εύνοια και η βοήθεια προσπάθησε να πάρει φέρνοντας τα δώρα του.
Ακόμα και τότε, η προπόνηση των αθλητών δεν επιτρέπεται να ακολουθήσει την πορεία της, αλλά πραγματοποιήθηκε υπό την αυστηρή επίβλεψη των πιο έγκυρων πολιτών της πόλης. Κατά τη διάρκεια του έτους που προηγείται των Ολυμπιακών Αγώνων, οι αθλητές εκπαιδεύτηκαν και μετά πέρασαν τα πρότυπα Μπορούμε να πούμε ότι στην Αρχαία Ελλάδα υπήρξε μια επιλογή προκριματικών για την εθνική ομάδα, με αποτέλεσμα η επιτρεπόμενη συμμετοχή των ισχυρότερων συμμετεχόντων. Τον τελευταίο μήνα πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η προπόνηση πραγματοποιήθηκε με ιδιαίτερα εντατικό τρόπο και υπό την επίβλεψη των προπονητών.
Το πρόγραμμα παιχνιδιών επεκτάθηκε πολύ σταδιακά. Στην αρχή, περιελάμβανε μόνο ένα στάδιο εκτέλεσης, δηλαδή στα 192, 27 μ. Με την πάροδο των ετών, έχουν προστεθεί νέα αθλήματα: τρέξιμο σε 2 στάδια, άλμα, πάλη και ρίψη ενός ακόντι και ενός δίσκου, αγώνες με άρμα.
Ένας αθλητής που κέρδισε τους Ολυμπιακούς έλαβε στεφάνι δάφνης ως βραβείο και έγινε ένας από τους πιο σεβαστούς κατοίκους της πόλης του. Και ο τριπλάσιος πρωταθλητής θα μπορούσε ακόμη και να βάλει το δικό του άγαλμα!
Οι θεατές παρακολούθησαν τους αγώνες δωρεάν, αλλά ήδη στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε διάκριση λόγω φύλου. Μόνο οι άνδρες μπορούσαν να παρακολουθήσουν άμεσα τη δράση, ενώ οι γυναίκες απειλήθηκαν με τη θανατική ποινή για συμμετοχή στους αγώνες. Οι μόνες εξαιρέσεις ήταν οι ιέρειες της Δήμητρας, οι οποίες είχαν τη δυνατότητα να υπηρετήσουν τη θεά τους.
Έχοντας υπάρξει για περισσότερους από 10 αιώνες, το 394 μ. Χ. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ακυρώθηκαν από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα, ο οποίος προώθησε ενεργά τη χριστιανική θρησκεία.
